του Στέφανου Κασιμάτη
Καθημερινή
11 Mαϊου 2010
Στην ανταπόκριση του «The Economist» από την Αθήνα, που δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος και αφορά την απεργία της περασμένης Τετάρτης και τον θάνατο των τριών εργαζομένων της Marfin, ο συντάκτης ειρωνεύεται την επιστολή που έδωσε στη δημοσιότητα προ δύο εβδομάδων ο Μίκης Θεοδωράκης, όπου η πτώχευση της Ελλάδος ερμηνεύεται ως το τελικό στάδιο της συνωμοσίας σκοτεινών κέντρων εις βάρος του αδούλωτου ελληνικού λαού και των απαραγράπτων δικαίων του. Καθώς γράφω τούτες τις γραμμές, δεν έχω το τεύχος μπροστά μου, θυμάμαι όμως πολύ καλά ότι καταλήγει στη διαπίστωση πως η ελληνική κοινωνία είναι επιρρεπής στις θεωρίες συνωμοσίας.
Στην πραγματικότητα, η διείσδυση της συνωμοσιολογίας είναι βαθύτερη απ’ όσο αντιλαμβάνεται ο ανταποκριτής του «The Economist». Η παρακμή της δημόσιας παιδείας κατά τις τελευταίες δεκαετίες, όπου ο αριστερίστικος λαϊκισμός εκτοπίζει τη συστηματική σκέψη και τον ορθό λόγο, σε συνδυασμό με την επιμονή της παρωχημένης εθνικής ιδεολογίας μας, που έρχεται κατευθείαν από τον 19ο αιώνα, έχουν επιτρέψει στην συνωμοσιολογική σκέψη να εκφράζεται ακόμη και μέσα από θεσμικά όργανα της πολιτείας, όπου λογικά δεν θα έπρεπε να έχει καμία θέση. Δέστε, λ.χ., το παράδειγμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που ακολουθεί παρακάτω.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment