Καθημερινή
23 Ιανουαρίου 2011
Πριν από μερικούς μήνες είχα γράψει στην «Καθημερινή» για τον τρόπο με τον οποίο το κράτος ορίζει τις λιανικές τιμές των φαρμάκων. Στην τιμή που αγοράζει το φάρμακο ο φαρμακοποιός προσθέτει 35%, ανεξαρτήτως τιμής. Απέναντι στο σύστημα αυτό περιέγραψα τον τρόπο -πάλι από το κράτος- διαμόρφωσης των τιμών στη Σουηδία. Για ένα φάρμακο με λιανική τιμή 1.000 ευρώ ο Ελληνας φαρμακοποιός έχει περιθώριο 350 ευρώ, ενώ ο Σουηδός 15,5 ευρώ. Πρότεινα να υιοθετήσουμε το σουηδικό σύστημα και έτσι να εξοικονομήσουν τα Ταμεία ποσό μεγαλύτερο από ένα δισεκατομμύριο ευρώ ετησίως.
Ο τρόπος διαμόρφωσης των τιμών στην Ελλάδα είναι ισχυρό κίνητρο για την πώληση ακριβών φαρμάκων και ισχυρό κίνητρο υπερσυνταγογράφησης ακριβών φαρμάκων. Τα ακριβά φάρμακα, ιδίως αυτά, επιβαρύνουν τα χρεοκοπημένα Ταμεία. Εξ αιτίας του κινήτρου που μόλις περιέγραψα η φαρμακευτική δαπάνη ανά κάτοικο στην Ελλάδα είναι μεγαλύτερη από την αντίστοιχη στην υπόλοιπη Ευρώπη. Τα εγγυημένα υψηλά κέρδη των φαρμακοποιών καθιστούν το φαρμακείο ελκυστική επιχείρηση. Δεν είναι λοιπόν παράξενο ότι έχουμε ανά κάτοικο πολύ περισσότερα φαρμακεία απ’ ό, τι αλλού στην Ευρώπη, ούτε είναι παράξενο ότι υπάρχει τόση πίεση να ανοίξουν νέα φαρμακεία.
Ο υπουργός κ. Λοβέρδος ανακοίνωσε σειρά μέτρων για τους φαρμακοποιούς, αλλά τίποτε για τον τρόπο διαμόρφωσης των τιμών. Ασχολήθηκε με διάφορα περιφερειακά ζητήματα αλλά δεν άγγιξε το σημαντικότερο. Τα εγγυημένα υψηλά κέρδη.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment