Το σενάριο της φρίκης

του Γιάννη Πρετεντέρη

Το Βήμα
17 Ιουλίου 2011

Το ερώτημα δεν είναι πλέον σε ποια ακριβώς λύση θα καταλήξουν οι ευρωπαϊκές διαπραγματεύσεις για το ελληνικό χρέος- εφόσον και όταν καταλήξουν κάπου... Αλλά αν η κυβέρνηση θα μπορέσει να αντέξει πολιτικά τη λύση που θα επιβληθεί και στην οποία (κακά τα ψέματα...) ελάχιστα συμμετέχει. Ηδη, πάντως, η «Μonde» τη βάφτισε «σενάριο της φρίκης». Διότι όποια λύση και αν επιλεγεί, το βέβαιο είναι ότι όχι μόνο θα έχει τεράστιο κόστος αλλά και ότι ουδείς μπορεί σήμερα να προεξοφλήσει το κόστος της. Και αυτό ακριβώς επιβαρύνει τις διαπραγματεύσεις: όλοι φοβούνται την ενεργοποίηση εξελίξεων τις οποίες δεν θα ελέγχουν.

Ούτως ή άλλως, το πλαίσιό τους είναι και πιεστικό και ασφυκτικό. Και όχι μόνο επειδή πιέζουν ασφυκτικά οι αγορές, ούτε επειδή οι καθυστερήσεις και οι παλινωδίες κινδυνεύουν να καταστήσουν το πρόβλημα ανεξέλεγκτο. Αλλά επειδή σε σχέση με τις περυσινές διαπραγματεύσεις για το μνημόνιο, υπάρχουν τώρα τρεις πρόσθετες δυσκολίες:

Πρώτον, η ανάγκη να αντιμετωπιστεί ευθέως το πρόβλημα του ελληνικού χρέους από τη στιγμή που προέκυψε ότι το μνημόνιο απέτυχε να το αντιμετωπίσει.

Δεύτερον, να εξασφαλιστούν οι δανειακές ανάγκες της Ελλάδας για τα επόμενα χρόνια αφού διαψεύστηκαν οι ανόητες προβλέψεις ότι η χώρα θα επιστρέψει σύντομα στην ανάπτυξη και στις αγορές.

Τρίτον, να αναλάβουν (σύμφωνα με την απαίτηση της Γερμανίας, της Ολλανδίας και της Φινλανδίας...) ένα μέρος τους κόστους και οι ιδιώτες δανειστές, όχι μόνο οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι.

Επί της ουσίας, όλες οι προτάσεις που εξετάζονται αφορούν την αναδιάρθρωση του χρέους και είναι μεθοδεύσεις χρεοκοπίας- όπως και αν ονομαστεί τελικώς η χρεοκοπία για να χρυσωθεί το χάπι... Η «επιλεκτική χρεοκοπία», ας πούμε, που αποτελεί το τελευταίο λεκτικό σχήμα δεν είναι παρά μια διατύπωση ανάλογη του «ολίγον έγκυος». Επιλεκτική ή όχι, η χρεοκοπία είναι χρεοκοπία.

Περισσότερα