Ελευθεροτυπία
10 Ιουλίου 2011
Είναι γενικά παραδεκτό ότι η βαθιά οικονομική κρίση που διέρχεται σήμερα η χώρα μας είναι αποτέλεσμα κυρίως της συμπεριφοράς του πολιτικού συστήματος με τον υπέρμετρο δανεισμό και τη διόγκωση του δημόσιου τομέα σ' ολόκληρη τη μεταπολιτευτική περίοδο.
Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται από πολλούς επιστήμονες είναι, αν αυτή η συμπεριφορά του πολιτικού συστήματος, και κυρίως των δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας, ήταν αποτέλεσμα της έντονης κοινωνικής πίεσης που υπήρχε για κάθε μορφής παροχές, λόγω της αδυναμίας της οικονομίας της αγοράς (του ελληνικού καπιταλισμού) να προσφέρει αναπτυξιακές διεξόδους στην ελληνική κοινωνία που επιζητούσε αύξηση της καταναλωτικής της ευημερίας προκειμένου να συγκλίνει με τις αναπτυγμένες χώρες της Ε.Ε.
Υποστηρίζεται δηλαδή ότι το πολιτικό σύστημα προκειμένου να εξασφαλίσει κοινωνική γαλήνη και ομαλή δημοκρατική πορεία, έπρεπε να δανείζεται υπερβολικά για να προσφέρει προσόδους σε οργανωμένες κοινωνικές ομάδες και ταυτόχρονα να διευρύνει το δημόσιο τομέα για να απορροφά εργατικό δυναμικό που δεν μπορούσε να βρει διέξοδο στην οικονομία της αγοράς. Ακόμη περισσότερο μάλιστα, το πολιτικό σύστημα έπρεπε να συντηρεί μεγάλο μέρος της ιδιωτικής οικονομίας με παροχές στις επιχειρήσεις και ανοχή στη φοροδιαφυγή, προκειμένου αυτές να είναι σε θέση να συνεχίζουν να παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες σ' ένα όλο και περισσότερο διεθνώς ανταγωνιστικό περιβάλλον. Μόνον έτσι, μπορούσαν να απασχολούν εργατικό δυναμικό, το οποίο διαφορετικά θα βρισκόταν στην ανεργία προκαλώντας κοινωνική διαμαρτυρία, καθώς η μετανάστευση δεν ήταν πλέον δικλίδα ασφαλείας, όπως στις προηγούμενες δεκαετίες, και η συνδικαλιστική ελευθερία δεν μπορούσε να περιορισθεί πλέον μετά τη δικτατορία.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment