Καθημερινή
25 Ιανουαρίου 2011
Η αναδιάρθρωση είναι ό,τι το πιο επείγον για τη χώρα. Οχι όμως η αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους, αλλά η αναδιάρθρωση της οικονομίας. Μη βιαστείτε να κρίνετε ότι η δεύτερη είναι κάτι πολύ γενικό, σχεδόν ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος. Αντιθέτως, η πραγματική αναδιοργάνωση και, τελικώς, η ανθεκτικότητα του κράτους σε ό,τι αφορά στη διαχείριση του δημόσιου χρέους, εξαρτάται κυρίως από την αναδιάρθρωση των ικανοτήτων της οικονομίας. Αυτό εννοούμε όταν επιμένουμε ότι η έμφαση πρέπει να δοθεί στην έξοδο από την ύφεση και την επέκταση της ελληνικής οικονομίας.
Μέχρι σήμερα, η έμφαση δόθηκε στις δυσκολίες που συναντά η δημοσιονομική λιτότητα. Αντιστοίχως, η κυβέρνηση παρουσιάζει με θετικό πρόσημο τα αποτελέσματα της πολιτικής της, προτάσσοντας τη σημαντική, είναι αλήθεια, μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος. Το ίδιο κάνουν και όσοι λένε τον καλό τους λόγο για την ικανότητα προσαρμογής της χώρας στις προγραμματισμένες δημοσιονομικές περικοπές. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή έπρεπε να είναι η αρχική αντιμετώπιση της μεγάλης κρίσης με την οποία προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα. Κάνουμε λάθος όμως αν πιστεύουμε ότι αρκεί να κόψουμε μισθούς και συντάξεις, να μεταθέσουμε στρατιωτικές δαπάνες, να μεταθέσουμε υποχρεώσεις πληρωμής του κράτους και να εξαφανίσουμε κρατικές επενδύσεις, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε το οικονομικό μας πρόβλημα.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment