Καθημερινή
21 Ιανουαρίου 2011
Eνας νεολογισμός γαλλικής κοπής κυκλοφορεί τα τελευταία χρόνια στην ελληνική πανεπιστημιακή κοινότητα. Είναι το «απροϋπόθετο πανεπιστήμιο», μια ποιητική ιδέα του Ζακ Ντεριντά, οποίος σε επαναλαμβανόμενες διαλέξεις του έλεγε: «Επειδή το πανεπιστήμιο είναι ξένο προς την εξουσία, επειδή είναι ετερογενές προς την αρχή της εξουσίας, είναι επίσης χωρίς προσίδια εξουσία. Γι’ αυτό και μιλάμε εδώ για το πανεπιστήμιο άνευ όρων. [...] Και λέγω “άνευ όρων” καθώς και “απροϋπόθετο”, για να αφήσω να ακουστεί-εννοηθεί η συνδήλωση του “χωρίς εξουσία” ή “χωρίς άμυνα”: επειδή είναι απολύτως ανεξάρτητο, το πανεπιστήμιο είναι επίσης ένα εκτεθειμένο προπύργιο. [...] Επειδή δεν δέχεται να του θέτουν όρους, ενίοτε αναγκάζεται -αναιμικό, αφηρημένο- να παραδοθεί επίσης άνευ όρων».
Ο καθηγητής κ. Γιώργος Βέλτσος (που κατανοεί τον Ντεριντά) εξειδίκευσε προ ημερών «Το απροϋπόθετο του Πανεπιστημίου» (Το Βήμα 16.1.2011) και στον βαθμό που εμείς μπορούμε να κατανοήσουμε τον κ. Βέλτσο διαπιστώνουμε ότι το «απροϋπόθετο πανεπιστήμιο» είναι το βολικό για τους πανεπιστημιακούς πανεπιστήμιο.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment