Η αναγκαιότητα επαναστατικών αλλαγών

του Ιωακείμ Γρυσπολάκη

Καθημερινή
4 Ιανουαρίου 2011

Η χώρα μας διέρχεται τη μεγαλύτερη κρίση αξιών και έλλειψης στόχων των τελευταίων 36 ετών. Θα πρέπει όλοι να προβληματιστούμε για τους δύο πυλώνες, πάνω στους οποίους δομήθηκε η μεταπολιτευτική Δημοκρατία μας, δηλαδή αυτούς της ανοχής της παραβατικότητας και της παροχολογίας. Θα πρέπει να θέσουμε στόχο την αντικατάστασή τους από αυτούς της εργατικότητας, της αξιοκρατίας και της δικαιοσύνης. Βέβαια, όπως αναφέρει ο κ. Σ. Κασιμάτης στο φύλλο της 19ης/12/2010 της Καθημερινής, τα χαρακτηριστικά της φυλής μας δεν επιτρέπουν μεγάλες αποκλίσεις από τη σημερινή πραγματικότητα. Θεωρήθηκε προοδευτισμός η ανυπακοή στο Σύνταγμα και τους νόμους, στο όνομα μιας δήθεν απαλλαγής από τον συντηρητισμό της αστικής τάξης, όπως επίσης θεωρήθηκε προοδευτική πολιτική η ανοχή της διάλυσης των πανεπιστημίων με τη μετατροπή τους σε προπύργια κατάλυσης των ακαδημαϊκών αξιών.

Εξαπάτηση της κοινωνίας αποτελεί η άρνηση εκ μέρους πολλών φοιτητών για εντατική συμμετοχή στο εκπαιδευτικό γίγνεσθαι, αλλά και η εκ μέρους των οργάνων διοίκησης των πανεπιστημίων άρνηση των αλλαγών. Ας μην ξεχνάμε ότι από τους φόρους των ενεργών πολιτών αμείβονται οι εργαζόμενοι, πληρώνονται οι υποδομές, τα συγγράμματα και τα συσσίτια. Θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι εμείς οφείλουμε στην κοινωνία και όχι η κοινωνία σε εμάς. Το αντίθετο οδηγεί σε αδιέξοδα, αφού θα πρέπει εκείνοι που το ισχυρίζονται να μας απαντήσουν ποιος θα εργαστεί για να παράξει πλούτο, ώστε να μας δώσει η κοινωνία τα δήθεν οφειλόμενα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ποσοστό χρηματοδότησης των ΑΕΙ είναι 1,4% του ΑΕΠ στην Ελλάδα έναντι 1,1% του μέσου όρου της Ε.Ε. Συγχρόνως, στα ΑΕΙ εισέρχεται το 94,92% των αποφοίτων των Λυκείων έναντι 17-40% στις υπόλοιπες χώρες του ΟΟΣΑ, ενώ στην ηλικία των 20-24 ετών το ποσοστό συμμετοχής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση παραμένει υπερβολικά υψηλό, αφού επιτρέπεται η συνέχιση των σπουδών για πολλά χρόνια, ακόμη και σε άτομα που ουσιαστικά απέχουν από αυτές, υπερβαίνοντας το 73%, όταν στις υπόλοιπες χώρες είναι περίπου στο 35%. Αποτέλεσμα αυτού είναι να στερείται η χώρα μας τεχνικού και εργατικού δυναμικού, ενώ την ίδια στιγμή οι αποφοιτούντες από τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ έχουν, κατά κανόνα, χαμηλό επίπεδο δεξιοτήτων, που τους καθιστά μη ανταγωνιστικούς στη διεθνή αγορά εργασίας, και δημιουργούν ένα προλεταριάτο που πιέζει για πρόσληψη στο Δημόσιο.

Περισσότερα