Protagon.gr
4 Ιανουαρίου 2011
«Αυτοί οι τύποι βλέπουν την άβυσσο», είπε ένας τραπεζίτης της Μόργκαν Στάνλευ σε συναδέλφους τρείς μέρες πριν «σκάσει» η Λήμαν Μπράδερς και τους προειδοποίησε ότι ο καθένας θα μπορούσε στη Ουώλ Στρήτ να είναι στη θέση τους. Η Ελλάδα είναι μία Λήμαν. Και το 2010 ως το Μάιο τουλάχιστον προσπαθούσε να βρει αγοραστές. Κινέζους, Αμερικάνους και να πουλήσει ένα κομμάτι της. Το Μάιο προσέφυγε στην ΕΚΤ και το ΔΝΤ γιατί μία χρεωκοπία της –θεωρούσαν – ότι θα ήταν πιο ακριβή από μία σωτηρία της. Η σωτηρία της (μας ) θα κοστίσει 110 δις ευρώ, η Λήμαν χρειαζόταν από 7-20 «για την αρχή» τουλάχιστον γιατί τα βιβλία της ήταν πολύ «πειραγμένα» και οι αξίες που ενέγραφε πολύ υπερτιμημένες. Αν προσθέσουμε το πόσο έχει κοστίσει η «δημοσιονομική προσαρμογή» στον ιδιωτικό τομέα με έναν ιδιότυπο εσωτερικό δανεισμό από ιδιώτες προς το δημόσιο συν την επιβάρυνση του τραπεζικού τομέα που χρωστάει άλλο ένα μνημόνιο στην ΕΚΤ και θεωρήσουμε ότι το χρέος που έχει συσσωρεύσει ο ιδιωτικός τομέας «κουρευτεί» 50% (γιατί το 20% με το οποίο παίρνει τώρα τα ομόλογα η Φραγκφούρτη από τις Τράπεζες δεν φτάνει) τότε το «κόστος» της διάσωσης πιθανά να ξεπεράσει ένα ελληνικό ΑΕΠ. Σε αυτά δεν έχουμε υπολογίσει ακόμα το πόσο θα χάσουν τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου που «κρατάνε» ασφαλιστικά ταμεία και ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment