Απολύσεις από το Δημόσιο για να σωθούμε

της Μιράντας Ξαφά

Καθημερινή
16 Σεπτεμβρίου 2012

Τ​​ην ώρα που οι Ευρωπαίοι εταίροι μας επαναλαμβάνουν σε όλους τους τόνους ότι δεν θα υπάρξει καμία κοινοτική αλληλεγγύη χωρίς εθνική υπευθυνότητα, οι κυβερνητικοί εταίροι επιμένουν σε «κόκκινες γραμμές» που εμποδίζουν την εφαρμογή του προγράμματος σταθεροποίησης. Η παράλογη εμμονή στην άρνηση των απολύσεων στο Δημόσιο, ακόμη και για επίορκους δημόσιους υπαλλήλους, θέτει σε κίνδυνο την έγκριση της επόμενης δόσης του δανείου και την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη. Η καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων για να οριστικοποιηθούν τα μέτρα που η κυβέρνηση συμφώνησε με την τρόικα τον Φεβρουάριο κοστίζει ακριβά στην οικονομία. Κάθε μέρα που περνάει χάνουν τη δουλειά τους πάνω από 1.000 άτομα στον ιδιωτικό τομέα. Μέσα στον Ιούνιο, 34.337 άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους, σύμφωνα με το τελευταία στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας.

Την ώρα που ιδιωτικές επιχειρήσεις κλείνουν και η ανεργία αγγίζει το ένα τέταρτο του εργατικού δυναμικού, η κυβέρνηση μετατάσσει υπαλλήλους από τις ζημιογόνες ΔΕΚΟ στο Δημόσιο χωρίς να τολμά να απολύσει ούτε έναν περισσευούμενο υπάλληλο. Οι μετατάξεις όμως δεν οδηγούν σε συρρίκνωση του δημόσιου τομέα, όπου απασχολείται το ένα τέταρτο του εργατικού δυναμικού. Το πολιτικό κατεστημένο αντιμετωπίζει τους 600.000 ιδιωτικούς υπαλλήλους που έχασαν τη δουλειά τους από την αρχή της κρίσης σαν ένα στατιστικό στοιχείο για το οποίο δεν φέρει ευθύνη, ενώ ταυτόχρονα επιμένει ότι δεν πρόκειται κανείς δημόσιος υπάλληλος να απολυθεί! Η ολιγωρία που έχει επιδείξει στην προσπάθεια συρρίκνωσης του Δημοσίου και απελευθέρωσης της οικονομίας από τα δεσμά του κράτους είναι υπεύθυνη για το γεγονός ότι η αβεβαιότητα παρατείνεται, οι απλήρωτες υποχρεώσεις συσσωρεύονται, και η ύφεση βαθαίνει. Η οριστικοποίηση μόνιμων περικοπών στις δαπάνες ύψους 11,5 δισ. ευρώ, όπως η κυβέρνηση συμφώνησε πριν από επτά μήνες, θα επισπεύσει την καταβολή της επόμενης δόσης, ύψους 31,5 δισ. ευρώ, που θα επιτρέψει την αποπληρωμή μέρους των οφειλών του Δημοσίου και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ώστε να λήξει η πιστωτική ασφυξία. Οσο πλανάται η προσδοκία εξόδου από την Ευρωζώνη δεν πρόκειται η Ελλάδα να προσελκύσει τις επενδύσεις που θα επιτρέψουν την επανεκκίνηση του ιδιωτικού τομέα και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Η εμμονή των κυβερνητικών εταίρων σε ξεπερασμένα ταμπού που εντείνουν την δυσπιστία για τη βούληση της Ελλάδας να τηρεί τα συμφωνημένα αποτελούν εθνικά καταστροφική πολιτική.

Περισσότερα