του Π.Κ. Ιωακειμίδη
Τα Νέα
7 Σεπτεμβρίου 2012
Υπάρχει κάποια κοινή συνισταμένη, ένας μίτος που να συνδέει όλα τα ευρισκόμενα στο Κοινοβούλιο κόμματα, πρωτίστως της αντιπολίτευσης, από το ένα άκρο ώς το άλλο (αν και με ευδιάκριτες παραλλαγές και διαφοροποιήσεις στα κόμματα της Αριστεράς), σε ό,τι αφορά κυρίως την οικονομική κατάσταση της χώρας;
Υπάρχει, και δεν νομίζω ότι είναι απλά και μόνο η αντιμνημονιακή τοποθέτηση, κάτι που θα μπορούσε να κατανοηθεί ως ακραία, πλην όμως θεμιτή, αντιπολίτευση, πολύ περισσότερο εάν συνοδευόταν (και) από ένα εναλλακτικό σχέδιο προτάσεων και πρωτοβουλιών για την αντιμετώπιση της κρίσης. Η κοινή συνισταμένη είναι, λίγο - πολύ, η αποδοχή, με παραλλαγές οπωσδήποτε, του «εσώκλειστου εθνολαϊκισμού» ως κυρίαρχης ιδεολογικής πλατφόρμας αλλά και της συνταγής που θα μπορούσε να θεραπεύσει τη νοσούσα χώρα από τα προβλήματα, την κρίση, το αδιέξοδο. Ο εσώκλειστος εθνολαϊκισμός δεν αντιστρατεύεται απλά τα μέτρα του Μνημονίου ως λάθος, αναποτελεσματικά, ενδεχομένως αδιέξοδα. Ο εσώκλειστος εθνολαϊκισμός θεωρεί ότι τα μέτρα αυτά σκοπίμως και ηθελημένα στοχεύουν στην εξαθλίωση ή και εξόντωση του ελληνικού λαού και στην υποδούλωση της χώρας προκειμένου οι εμπνευστές τους, δηλαδή η τρόικα (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - ΕΚΤ, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο - ΔΝΤ), να καταληστεύσουν τον πλούτο της χώρας. Σ' αυτή την εκδοχή πρόκειται δηλαδή για μια άθλια συνωμοσία των ξένων ενάντια στην Ελλάδα, απ' αυτές που διαχρονικά εξυφαίνονται ενάντια στη χώρα αυτή και στον λαό της και που την έχουν οδηγήσει στην κρίση και στο αδιέξοδο. Οτιδήποτε κακό έχει συμβεί στο παρελθόν στη χώρα αυτή υπήρξε το αποτέλεσμα μιας τέτοιας συνωμοσίας ή, στην καλύτερη εκδοχή, το προϊόν του «ξένου δακτύλου» και των επεμβάσεων των ξένων (που βεβαίως υπήρξαν, αλλά δεν ήσαν όλες κατ' ανάγκην ζημιογόνες). Οτιδήποτε καλό έγινε οφείλεται αποκλειστικά «στις άοκνες προσπάθειες και μόνο του ελληνικού λαού και κοινωνίας». Η ιδεολογική επένδυση της συνωμοτικής θεωρίας προσφέρεται σε διάφορες εκδοχές και εντάσεις από τον εθνολαϊκισμό. Από την απλουστευτική έως γελοιότητας άποψη ότι οι ξένοι μάς ζηλεύουν και θέλουν να μας εξοντώσουν γιατί είμαστε ο περιούσιος λαός του πλανήτη, το κέντρο του κόσμου, έως τις περισσότερο σύνθετες εκδοχές που παραπέμπουν σε κυνικές νεοφιλελεύθερες ή ιμπεριαλιστικές στρατηγικές για την επέκταση ή επιβίωση, ενδυνάμωση του κυρίαρχου καπιταλιστικού προτύπου οικονομικής οργάνωσης.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment