Καθημερινή
26 Ιουνίου 2010
Κάθε τόσο επανέρχεται η ίδια κουβέντα. «Το Ταμείο ζητάει να περικοπούν οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα, να απαλειφθεί η 13η και η 14η αμοιβή και άλλα παρόμοια». Φοβούμαι πως πέραν της τρομοκρατικής «χρησιμότητας» που εκπέμπουν τα παρόμοια, καμία άλλη αξία δεν έχουν. Στα διάφορα κείμενα που συνόδευσαν τις εργασίες της Τριμερούς υπάρχει μια εξήγηση γιατί, και αυτός είναι ο τίτλος της σχετικής παραγράφου αριθμός 29, «Στο πρόγραμμα δεν υπάρχουν προϋποθέσεις σχετικά με τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα».
Είναι αυτονόητο ότι το θέμα «συζητήθηκε από την κυβέρνηση και τους εκπροσώπους» της Tριμερούς. Είναι εξίσου αυτονόητο ότι «οι αρχές θα μπορούσαν να επιβάλουν μια μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα», χρησιμοποιώντας τη λογική της περικοπής των αμοιβών, όπως έχουν διαμορφωθεί σε μια δεδομένη στιγμή, με το ίδιο ποσοστό ή, έστω, σε τρεις κλάσεις. Από τεχνικής άποψης, διευκρινίζουν, θα μπορούσε να γίνει με κατάργηση μπόνους, μείωση υπερωριών ή των κατώτατων αμοιβών». Ολες αυτές οι ιδέες απορρίφθηκαν. «Για πολλούς λόγους», η επέμβαση του Μνημονίου δεν στοχεύει το ύψος των αμοιβών, αλλά τις προϋποθέσεις ευελιξίας για την αντιμετώπιση της μακράς κρίσης. Μάλιστα, γράφουν οι εμπειρογνώμονες, «η επιβολή περικοπής στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα θα οδηγούσε πολύ πιθανόν σε σοβαρή μείωση της οικονομικής δραστηριότητας το 2010 - 11, καθιστώντας δυσκολότερη τη δημοσιονομική προσαρμογή».
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment