Τα Νέα
20 Σεπτεμβρίου 2011
Η οικονομική λογική του Α. Σαμαρά είναι αψεγάδιαστη. Μια οικονομία σε ύφεση δεν την φορτώνεις με φόρους διότι την βυθίζεις περισσότερο στην ύφεση. Και τότε δεν εισπράττεις ούτε καν τα έσοδα που ήλπιζες να εισπράξεις αυξάνοντας τους φόρους.
Το ξέρει κι ο τελευταίος πρωτοετής φοιτητής των Οικονομικών. Το ζούμε καθημερινά εδώ και δύο χρόνια.
Το πρόβλημα με τον Σαμαρά, όμως, είναι ότι αυτή η αψεγάδιαστη οικονομική λογική στηρίζεται σε μια πολιτική προσδοκία: ότι οι εταίροι θα δεχτούν την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου ώστε να αλλάξει η οικονομική συνταγή.
Αν δεχτούν, έχει καλώς. Αν δεν δεχτούν, η μόνη χρησιμότητα της άποψης του προέδρου της ΝΔ είναι να την συζητούμε σε επιστημονικές ημερίδες. Και έως τώρα τίποτα δεν δείχνει, όχι ότι θα συμφωνήσουν, αλλά ούτε καν ότι θα κουβεντιάσουν.
Κι όμως! Η ορθή αυτή άποψη θα αποκτούσε άλλο βάρος κι άλλη διαπραγματευτική ισχύ αν οδηγούσε τη λογική της μέχρι τέλους. Αν έλεγε, δηλαδή, ότι η μείωση των φόρων δεν μπορεί παρά να συνοδευτεί από μια δραστική περικοπή των δημόσιων δαπανών.
Τότε, θα μπορούσε να πάει στους τροϊκανούς ο Σαμαράς και να τους πει:
Κύριοι, θα ρίξουμε τους φόρους κι ας μειωθούν σε πρώτη φάση τα έσοδα. Αλλά επειδή αντιλαμβανόμαστε ότι δεν πρέπει να ξεφύγει το έλλειμμα, τότε ταυτοχρόνως θα περιορίσουμε αποφασιστικά τις δημόσιες δαπάνες.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment