Καθημερινή
29 Αυγούστου 2010
Για να αλλάξει η πολιτική στην Ελλάδα θα πρέπει να αλλάξουν δύο πράγματα: να αρχίσουν να ενδιαφέρονται οι πολιτικοί όχι μόνο για τους «πελάτες» τους, αλλά για το σύνολο των ψηφοφόρων και να σταματήσουν να αντιμετωπίζουν το επάγγελμα και τον κύκλο τους ως μια κλειστή κάστα. Εξηγούμαι. Η ΓΕΝΟΠ αποτελεί σάρκα εκ της σαρκός του κυβερνώντος κόμματος, δημιούργημα μιας 30ετίας κατά την οποία μπερδέψαμε το μάνατζμεντ με τη συνδιοίκηση με τους συνδικαλιστές. Οι υπουργοί και οι βουλευτές νιώθουν «ένα» με τον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ και με την υπόλοιπη ηγεσία της, γιατί συγχρωτίζονται μαζί χρόνια στους διαδρόμους των Κεντρικών Επιτροπών κλπ. κ.λπ. Δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο, έτσι ακριβώς ήταν και το Εργατικό Κόμμα στην Αγγλία αλλά και άλλα ευρωπαϊκά κεντροαριστερά κόμματα. Κορυφαίος υπουργός, αναφερόμενος στον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ, κ. Φωτόπουλο, έλεγε προ καιρού χαρακτηριστικά «ο Τάκης είναι αίμα μας, έχει την παράταξη στο DNA του».
Υποθέτω πως αντίστοιχα συναισθήματα τρυφερότητος και εξάρτησης θα συναντήσει κανείς ανάμεσα σε πολιτικούς και άλλους συνδικαλιστές. Στην Ελλάδα σήμερα λειτουργεί ένα βαθύ κράτος, το οποίο διατηρεί την εξουσία του ασχέτως με ποιο κόμμα βρίσκεται στην κυβέρνηση γιατί ο κ. Μανώλης που ήταν συνδικαλιστής της Ν.Δ. στον ΟΤΕ λίγη διαφορά έχει από τον κ. Φωτόπουλο.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment