του Αλέξη Παπαχελά
Καθημερινή
24 Αυγούστου 2010
Αν δεν υπήρχε τρόικα, θα είχαμε κυβέρνηση που να λειτουργεί και να παίρνει αποφάσεις; Η απάντηση δεν είναι και πολύ δύσκολη, μάλλον όχι. Η χώρα θα είχε εξωτερική πολιτική (που είναι το βασικό ενδιαφέρον και «οξυγόνο» του πρωθυπουργού), αποτελεσματική πολιτική σε θέματα ασφάλειας, ψήγματα αποτελεσμάτων σε θέματα περιβάλλοντος και ένα υπουργείο που σχεδίασε πολύ γρήγορα τομές -που δεν έχουν ακόμη δοκιμασθεί στην πράξη- στο μεταναστευτικό και τον «Καλλικράτη». Κατά τα άλλα η κυβέρνηση δεν έχει απολύτως τίποτα να επιδείξει σε ζωτικούς τομείς, όπου υποσχέθηκε πολλά αλλά δεν είχε σχεδιάσει τίποτα. Στην υγεία το σύστημα παραπαίει, οι δαπάνες εκτινάσσονται και οι διοικήσεις των νοσοκομείων αντανακλούν ό,τι πιο παλιό είχε το ΠΑΣΟΚ στις αποθήκες του. Στη γεωργία η περίφημη πράσινη ανάπτυξη μάλλον δεν έχει εξηγηθεί στα καφενεία της επαρχίας και σίγουρα δεν μοιάζει να υπάρχει όραμα και σχέδιο. Στην ανάπτυξη δεν κουνιέται φύλλο, καθώς η αρμόδια υπουργός ασχολήθηκε τους πρώτους μήνες με το πόσο περισσότερους υποστηρικτές της μπορεί να διορίσει σε θέσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα ή να αποσπάσει σε υπηρεσίες που ελέγχει η ίδια.
Κατόπιν, βεβαίως, έχουμε υπουργούς που έχουν αποτελέσματα να επιδείξουν, αλλά -κυρίως- λόγω της τρόικας και του Μνημονίου. Ο Ανδρέας Λοβέρδος έφερε σε πέρας μια μεγάλη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού, αλλά στην προ Μνημονίου εποχή δεν θα επέλεγε ποτέ να το κάνει, εκτός αν εμφάνιζε αίφνης αυτοκτονικές διαθέσεις. Το ίδιο και ο Δημήτρης Ρέππας, ακόμη και ο υπουργός Οικονομικών, ο οποίος μπορεί να παίζει τον ρόλο του αυστηρού «κακού» οχυρωμένος πίσω από το Μνημόνιο.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment