Καθημερινή
14 Αυγούστου 2010
Δεν ξεχνώ τα λόγια ενός παλιού μου δάσκαλου στην Αμερική. «Θέλετε να ξέρετε τη διαφορά ανάμεσα στην απαισιοδοξία και την αισιοδοξία; Ο απαισιόδοξος αναφωνεί… τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να γίνουν χειρότερα. Και ο αισιόδοξος απαντά… και βεβαίως θα μπορούσαν!».
Κάπως έτσι ήταν η κατάσταση με την ελληνική οικονομική κρίση πριν από μόλις μερικούς μήνες. Οι μαύρες φήμες κυριολεκτικά οργίαζαν στο εξωτερικό: η Ελλάδα οδεύει στην πτώχευση… τα ελληνικά ομόλογα είναι σκουπίδια… οι Ελληνες είναι κακομαθημένοι, σπάταλοι και αδιόρθωτοι… διασκεδάζουν και ξοδεύουν, ενώ οι Γερμανοί ιδρώνουν και πληρώνουν… σύντομα οι Ελληνες θα επιλέξουν να φύγουν ή θα εκδιωχθούν από τη Ζώνη του Ευρώ… δεν μπορούν να τολμήσουν τις επώδυνες και αναγκαίες μεταρρυθμίσεις γιατί τα συνδικάτα θα κλείσουν τους δρόμους της Αθήνας και των άλλων αστικών κέντρων… ας πουλήσουν τα μνημεία τους (ακόμη και τον Παρθενώνα) για να ξελασπώσουν… ας μας αφήσουν ήσυχους και ας πάνε στο καλό, τέλος πάντων.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment