του Αλέξη Παπαχελά
Καθημερινή
25 Αυγούστου 2010
Πολλοί Ελληνες πολίτες έχουν την αίσθηση ότι πληρώνουν τα σπασμένα άλλων και αυτό τους πνίγει, ειδικά όταν σκέπτονται πόσα θα πληρώσουν σε φόρους φέτος και του χρόνου. Η μεσαία τάξη, που έμαθε πράγματι να ζει καλά και ίσως και καλύτερα από όσο άντεχε, νιώθει τώρα το έδαφος να υποχωρεί κάτω από τα πόδια της. Δικαίως, γιατί δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως τα βοιοτικά της στάνταρντς θα υποχωρήσουν ραγδαία τα επόμενα χρόνια.
Αν σκεφθούμε όμως καθαρά τι πληρώνουμε, περισσότερο απ’ όλα, αυτή την περίοδο νομίζω ότι θα πρέπει να επικεντρωθούμε στο πώς διαχειρίστηκαν το δημόσιο χρήμα οι πολιτικοί και τα κόμματα, αλλά και τα κριτήρια με τα οποία εμείς ψηφίζαμε τους πολιτικούς μας. Επί δεκαετίες ανεχθήκαμε ένα πολιτικό σύστημα το οποίο έβαζε το χέρι στον δημόσιο κορβανά χωρίς να σκέπτεται αν και πού θα βρει τα χρήματα που θα του λείψουν αύριο. Διόριζε χωρίς σταματημό στον ΟΣΕ, ακόμη και στο Μετρό που ήταν μια υγιής επιχείρηση, δημιουργούσε μια άχρηστη Αγροφυλακή, έδινε πρόωρες συντάξεις σε μεγάλες προνομιακές ομάδες, μοίραζε επιδόματα κάθε τύπου χωρίς λογική.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment