του Διονύση Γουσέτη
Καθημερινή
21 Σεπτεμβρίου 2011
Το ότι εμείς πληρώνουμε και το έλλειμμα αυξάνεται αντί να μειώνεται, με πείθει ότι ο νέος φόρος ακινήτων πηγαίνει υπέρ του πελατειακού κράτους. Ωστόσο, αυτή η πεποίθησή μου δεν μου δίνει το δικαίωμα να αρνηθώ να πληρώσω, παρότι μού είναι δυσβάστακτο. Αν το κάνω, τότε σε νομικό επίπεδο διώκομαι ποινικά και αστικά. Σε θεσμικό επίπεδο, καταργώ τη Δημοκρατία, επειδή επιβάλλω τη δική μου γνώμη στη θεσμοθετημένη να αποφασίζει αρχή. Σε πολιτικό επίπεδο, απαλλάσσω την κυβέρνηση από την ευθύνη αντιμετώπισης της χρεοκοπίας και την αναλαμβάνω εγώ. Εγώ βέβαια είμαι μόνο μια μονάδα και η ευθύνη που μου αναλογεί είναι μηδαμινή. Οταν όμως το κάνουν το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ -και μάλιστα με τρόπο λυσσαλέο- τότε η υπόθεση σοβαρεύει. Σε θεσμικό και πολιτικό επίπεδο ισχύει για τα κόμματα αυτά ό,τι ισχύει και για μένα. Σε νομικό επίπεδο όμως είναι προνομιούχα: δεν υφίστανται καμία δίωξη.
Η ζημιά που κάνουν στους θεσμούς είναι πολλαπλάσια των δυνάμεών τους, αφού προσφέρουν άλλοθι για γενική ανομία. Αίφνης, ο κ. Φωτόπουλος της ΓΕΝΟΠ και ο κ. Τσίπρας του ΣΥΡΙΖΑ ένωσαν τη φωνή τους για να προτρέψουν τους πολίτες να παρανομήσουν. Οι πολίτες που θα παρανομήσουν μπορεί να διωχθούν, ο κ. Φωτόπουλος αναγνώρισε ότι μπορεί να απολυθεί (αλήθεια, πότε θα περάσει πειθαρχικό;), αλλά ο κ. Τσίπρας θα παραμένει αλώβητος, έτοιμος για τον επόμενο γύρο της προτροπής σε παρανομία. Εχουν προϋπάρξει πολλοί γύροι: στα διόδια, στα ΑΕΙ, στα λιμάνια, στα ξενοδοχεία, στον Δεκέμβρη του 2008 κ.λπ. Η ατιμωρησία των κομμάτων της Αριστεράς, που προτρέπουν και οργανώνουν παρανομίες, επεκτείνεται με τρόπο «μαγικό» και σε όσους εκτελούν τις προτροπές τους. Δημιουργείται κάτι σαν διευρυμένο «πανεπιστημιακό άσυλο» που αποθρασύνει τους παρανομούντες. Δεν υπάρχει άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης που να επιτρέπεται σε κοινοβουλευτικά κόμματα να προκαλούν τέτοια παρακμιακά φαινόμενα.
Περισσότερα

No comments:
Post a Comment