Καθημερινή
18 Σεπτεμβρίου 2011
Τα ελληνικά πανεπιστήμια δεν είναι απλώς υπό κατάληψη από κάποιες πολιτικές νεολαίες, τις τελευταίες εβδομάδες. Είναι εδώ και δεκαετίες σε μόνιμη κατάληψη, από τις χειρότερες εκφάνσεις της κοινωνίας μας, τα εκφυλισμένα πολιτικά κόμματα, με τους πανεπιστημιακούς τους πράκτορες, καθηγητές ή φοιτητοπατέρες, και τις καταστροφικές ιδεολογίες που πηγάζουν από τα απεχθέστερα στοιχεία της εθνικής μας παθολογίας, την τεμπελιά και το φθόνο. Και όποιος βρίσκει ακραίο τον ισχυρισμό μου, ας ρωτήσει ένα φοιτητή ή καθηγητή που σέβεται το λειτούργημά του, ή, αλλιώς, ας επισκεφθεί ένα πανεπιστήμιο. Θα δει αποτυπωμένα τα ίχνη της καταστροφής στο βρώμικο, παρατημένο κτίριο, όπου κάθε τετραγωνικό εκατοστό αποπνέει ασχήμια κι ακεφιά, στους τοίχους, παστωμένους με αφίσες, πασαλειμμένους με συνθήματα,.
Σίγουρα οι πρωταγωνιστές στη διάλυση των πανεπιστημίων είναι τα κόμματα, το λαϊκίστικο ΠΑΣΟΚ, η εξ ίσου λαϊκίστικη Νέα Δημοκρατία, το σταλινικό ΚΚΕ και ο νεοσταλινικός ΣΥΡΙΖΑ, παρέα με διάφορα μηδενιστικά γκρουπούσκουλα. Οι διαφορές τους είναι αμελητέες: όλοι βλάπτουν τα πανεπιστήμια το ίδιο. Και φτάσαμε σήμερα να είναι τέτοια η καταστροφή, τέτοια η κυριαρχία των δυνάμεων του λαϊκισμού, της συναλλαγής και της καταστροφής, που για να νικηθούν απαιτείται αληθινή επανάσταση συνειδήσεων και νοοτροπιών. Γιατί το ζητούμενο δεν είναι μόνο να λήξουν οι καταλήψεις που έβαλαν εδώ και κάποιες βδομάδες πάλι λουκέτο, ετσιθελικά και βίαια, σε εκατοντάδες σχολές. Η απαίτηση της κοινωνίας είναι πια η οριστική, κατά κράτος νίκη των καταστροφέων, και η απόδοση των πανεπιστημίων στους πραγματικούς ιδιοκτήτες, τους Ελληνες πολίτες.
Κάποια πρώτα βήματα στη σωστή κατεύθυνση περιέχονται σε ορισμένα άρθρα του νέου νόμου. Αυτά όμως δεν αρκούν. Η σωτηρία των εξαθλιωμένων πανεπιστημίων μας απαιτεί αγώνα σε πολλά επίπεδα, όπου πρέπει να συνταχθούν όλοι οι ενδιαφερόμενοι, με θάρρος και αίσθηση καθήκοντος.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment