Καθημερινή
13 Μαρτίου 2013
Ηταν ασαφής ο πρωθυπουργός σε σχέση με το όραμά του για τη φορολογία, όπως το ανέφερε επιγραμματικά στην «Ημερίδα για την προώθηση των Επιχειρηματικών Συνεργασιών στην Ελλάδα». «Δεν το κρύβω», είπε, «ότι ήμουν πάντοτε υπέρ του 15% ενός ενιαίου flat rate tax. Δεν πρέπει, δηλαδή, η φορολογία να πλήττει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας». Εννοούσε ενιαίο συντελεστή φορολογίας όλους; Ή εννοούσε μόνο τις επιχειρήσεις, όπως ερμήνευσαν όλοι;
Αν εννοούσε τη φορολογία των αδιανεμήτων κερδών, αυτές ήδη έχουν ενιαίο συντελεστή φορολόγησης. Η ανακολουθία εδώ, όμως, είναι ότι επί των ημερών αυτής της κυβέρνησης, ο φόρος επί των κερδών που μένουν στην επιχείρηση για επανεπένδυση αυξήθηκε από το 20% που ήταν το 2011 στο 26%. Αντιθέτως, μειώθηκε η φορολογία επί των κερδών που προορίζονται για... γιορτή και σχόλη. Ο φόρος στα μερίσματα μειώθηκε από το 25% στο 10%.
Εννοούσε με το «ενιαίο» ο κ. Σαμαράς συνολική επιβάρυνση 15% μερισμάτων και αδιανεμήτων κερδών; Αυτό αφενός δεν επιδοτεί φορολογικά την επανεπένδυση των κερδών (κάτι που από το προηγούμενο φορολογικό νομοσχέδιο φάνηκε ότι δεν απασχολεί την κυβέρνηση) και αφετέρου είναι κοινωνικά άδικο. Δεν πρέπει τα εισοδήματα των πολιτών να φορολογούνται αναλόγως της πηγής. Κάθε υπεραξία που παράγεται πρέπει να φορολογείται με τους ίδιους συντελεστές, είτε αυτός είναι ένας –όπως υποστηρίζουν πολλοί νεοφιλελεύθεροι– είτε κλιμακωτοί, όπως υποστηρίζουν οι οπαδοί της «κοινωνικής δικαιοσύνης».
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment