Το ευρώ και η δημοκρατία

του Π.Κ. Ιωακειμίδη

Τα Νέα
8 Μαρτίου 2013

Σε ένα ενδιαφέρον άρθρο του με αφορμή τις ιταλικές εκλογές (Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, 28 Φεβρουαρίου), ο καθηγητής Mαρκ Μαζάουερ γράφει ότι «η Ευρώπη ίσως φτάνει μπροστά σε μια οδυνηρή επιλογή: ή να εγκαταλείψει το ευρώ ή να το κρατήσει αλλά να δει την πολιτική κρίση να ξεφεύγει από κάθε έλεγχο», με θύμα τη δημοκρατία. Η άποψη αυτή, ότι δηλαδή ενιαίο νόμισμα και δημοκρατία δεν μπορούν να συνυπάρξουν, αρχίζει να κερδίζει έδαφος μετά τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα σε Ελλάδα (άνοδος Χρυσής Αυγής κ.λπ.) και Ιταλία (άνοδος λαϊκιστικών δυνάμεων: Μπερλουσκόνι, Γκρίλο) με την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης.

Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Ευθύνεται πράγματι το ευρώ για τις πολιτικές που τροφοδοτούν την οικονομική, κοινωνική και τελικά την πολιτική κρίση θέτοντας σε κίνδυνο τη δημοκρατική διαδικασία; Και αποτελεί η εγκατάλειψη του ευρώ τη λύση για την έξοδο από την κρίση και τη σωτηρία της ευρωπαϊκής δημοκρατίας;

Ας υποθέσουμε ότι το ευρώ καταργείται, ότι διαλύονται δηλαδή η ευρωζώνη και η ΟΝΕ. Τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό για την Ευρώπη; Φοβάμαι ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο θέλουν να τα βλέπουν οι οπαδοί της προσέγγισης αυτής, συμπεριλαμβανομένου του κ. Μαζάουερ. Αυτή τη στιγμή, εγκατάλειψη του ευρώ και διάλυση της ευρωζώνης θα σήμαιναν σχεδόν με βεβαιότητα τη διάλυση και της ίδιας της ΕΕ. Είναι εξαιρετικά δύσκολο για την Ενωση να αντέξει τέτοιο σοκ. Θα διαλυθεί. Η διάλυση θα σημάνει την επιστροφή στα εθνικά κράτη. Αποτελεί αυτό την κατάσταση που θα διασφάλιζε την προοπτική της ευρωπαϊκής δημοκρατίας; Πολύ αμφιβάλλω.

Περισσότερα