Πώς θα σπάσουμε τον φαύλο κύκλο;

της Ελίζας Παπαδάκη

Τα Νέα
18 Αυγούστου 2012

Αν θέλουμε να τα αντιμετωπίσουμε, πρέπει να τα δούμε καθαρά. Τα σενάρια που αναπτύσσονται στην Ευρώπη για επικείμενη έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, η απαισιοδοξία που διάχυτα εκφράζεται και σ' εμάς ότι «τα νούμερα δεν βγαίνουν», έχουν την αφετηρία τους σε μιαν αναντίρρητη πραγματικότητα: την παρατεταμένη, βαθιά ύφεση της οικονομίας, η οποία προβλέπεται να συνεχισθεί και του χρόνου.

Την ύφεση φαίνεται να επιδεινώνουν τα μέτρα για τη δημοσιονομική προσαρμογή, οι αλλεπάλληλες περικοπές των δημοσίων δαπανών και οι προσπάθειες να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα. Η εφαρμογή των μέτρων έχει τεθεί ως προϋπόθεση για να συνεχιστεί η χρηματοδότηση από την ευρωζώνη και το ΔΝΤ. Συνιστά τη συμβατική υποχρέωση που ανέλαβε η χώρα για να πάρει δημόσιους δανειακούς πόρους εκατοντάδων δισεκατομμυρίων προκειμένου το ελληνικό κράτος να συνεχίσει να εξυπηρετεί το - περικομμένο από τον Μάρτιο - χρέος του, να πληρώνει οφειλόμενους τόκους και χρεολύσια και συνάμα να καλυφθούν, φειδωλά, εγχώριες ανάγκες σε ρευστότητα.

Προϋπόθεση όμως για να εξακολουθήσουν να εκταμιεύονται οι δόσεις των δανείων είναι επίσης η τρόικα να επιβεβαιώνει την εκτίμηση ότι το ελληνικό χρέος είναι «διατηρήσιμο», ότι δηλαδή η ελληνική οικονομία με τις δικές της παραγωγικές δυνατότητες θα είναι σε θέση να το εξυπηρετεί όταν τα δάνεια ευρωζώνης - ΔΝΤ θα έχουν εξαντληθεί. Οι υποθέσεις και οι υπολογισμοί που στηρίζουν κάθε φορά τις εκτιμήσεις είναι συζητήσιμες, οπωσδήποτε υπεισέρχονται και πολιτικές σκοπιμότητες. Αλλά δεν χωρεί αμφιβολία ότι όσο η ύφεση παρατείνεται και βαθαίνει, από ένα διαρκώς μειούμενο ΑΕΠ πρέπει να εξυπηρετείται το ίδιο ή και αυξανόμενο χρέος, η «διατηρησιμότητα» χάνεται.

Περισσότερα