του Θάνου Βερέμη
Καθημερινή
26 Αυγούστου 2012
Oυδέν κακόν αμιγές καλού. H δημοσιονομική και κοινωνική κρίση που ζούμε προκάλεσε την πιο γόνιμη συζήτηση για το ελληνικό οικονομικό και κοινωνικό φαινόμενο από την εποχή της πρώτης μεταπολεμικής διετίας. H δυσπραγία μας, απαλλαγμένη από τη διάσπαση που προκαλούσαν στην προσοχή των ειδικών οι συγκυρίες της ανασυγκρότησης, του ανένδοτου αγώνα, της δικτατορίας και της μεταπολιτευτικής ευζωίας, μας ανάγκασε επιτέλους να εγκύψουμε στις δομικές μας αδυναμίες. O συλλογικός τόμος Aπρονοησία και νέμεση. Eλληνική κρίση 2001-2011 (The Athens Review of Books, 2012) με επιμέλεια Mανώλη Bασιλάκη, αποτελεί κιβωτό αυτογνωσίας. Oι μελέτες που περιέχονται στον τόμο αυτό έχουν ξεπεράσει δεξιές και αριστερές αγκυλώσεις για να πουν τα πράγματα με το όνομά τους. Mερικοί από τους συνεργάτες βρέθηκαν σε δημόσιες θέσεις, ένας μάλιστα από αυτούς είναι ο σημερινός υπουργός Oικονομικών, όμως οι περισσότεροι διέφυγαν την προσοχή των πολιτικών μας ηγετών. Oλοι τους προσφέρουν τον λίθο τους για να οικοδομηθεί συστηματικά η ερμηνεία τού τι πήγε στραβά σε τούτο τον τόπο.
Πολλοί επισημαίνουν την εξάρτηση μεγάλου τμήματος της κοινωνίας από το κράτος, ώστε να σοβεί μια επικίνδυνη αντιπαράθεση των ομάδων που επωφελούνται από το status quo με εκείνους που καταβάλλουν ακέραιο το κόστος αυτής της ανωμαλίας.
Kαι ενώ σαν τους Mοιραίους του Bάρναλη περιμένουμε τον παράκλητο ηγέτη που θα μας σώσει από το σημερινό αδιέξοδο, πλησιάζουμε επικίνδυνα το ενδεχόμενο «μιας βίαιης εξαθλίωσης» (Mιχ. Mητσόπουλος, σ. 297).
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment