Μαζί τα φάγαμε;

του Πάσχου Μανδραβέλη

Καθημερινή
18 Αυγούστου 2012

Υπάρχει μια διαφορά μεταξύ του «όλοι μαζί τα φάγαμε» και του «όλοι μαζί τα κλέψαμε». Αυτή η διαφορά θολώνει αρκετά τον δημόσιο διάλογο που ξεκίνησε με το ερώτημα «πώς φτάσαμε ώς εδώ;». Σύμφωνοι: δεν μετείχαν όλοι οι Ελληνες στο «πάρτι» των προμηθειών, αλλά όλοι επωφεληθήκαμε με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο από τη φούσκα της α λα ελληνικά ανάπτυξης που φέρει τον διακριτικό τίτλο «Ρίχτε λεφτά στην αγορά».

Φυσικά και δεν έκλεψαν τον κρατικό προϋπολογισμό όλοι εκείνοι οι εργαζόμενοι που τις περασμένες δεκαετίες έπαιρναν εφάπαξ μεγαλύτερα από τις εισφορές που είχαν καταβάλει. Ομως, η επιβάρυνση του προϋπολογισμού για την κάλυψη της διαφοράς, παρά το γεγονός ότι ήταν νομότυπη, δεν παύει να είναι υπαρκτή. Εγινε δημόσιο χρέος που τώρα καλούμαστε να αποπληρώσουμε.

Φυσικά και δεν έκλεψαν όσοι είχαν καφετέριες και γκαρσονιέρες στις πόλεις της περιφέρειας όπου φυτεύτηκαν τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Αν και νομότυπα νοίκιαζαν τα σπίτια τους σε αλμυρές τιμές ή πουλούσαν τον εσπρέσο σε τιμές... Λονδίνου, το κόστος αυτής της «αναπτυξιακής» πολιτικής είναι υπαρκτό· και στην παιδεία και στον κρατικό προϋπολογισμό. Κι αυτό το κόστος έγινε δημόσιο χρέος που τώρα καλούμαστε να αποπληρώσουμε.

Περισσότερα