Καθημερινή
14 Δεκεμβρίου 2010
Ορισμένοι σχολιαστές θεωρούν πως αλλαγές που εισάγουν βαθμούς ευελιξίας στην αγορά εργασίας αποτελούν πολιτική «χωρίς την παραμικρή αναπτυξιακή διάσταση». Προσθέτουν, μάλιστα, πως «είναι αυτονόητο ότι (αυτό) δεν μπορεί να γίνει χωρίς να ερωτηθούν και χωρίς να συναινέσουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι». Αυτό που θέλουν να πουν, αλλά κρύβονται, είναι ότι προτιμότερο θα ήταν να βγούμε από το ευρώ και να υποτιμήσουμε. Γι’ αυτό ξεχνούν ότι κανείς δεν ρώτησε το λαό το 1983, 1985 και 1998!
Οπως δεν ρώτησαν ποτέ και κανέναν εργαζόμενο να διαλέξει μεταξύ δήθεν τιμαριθμικών προσαρμογών και της ουσιαστικής διασφάλισης της ανταγωνιστικότητας. Οπως ποτέ δεν ρώτησαν όσους εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα γιατί πρέπει να πληρώνουν τόσο ακριβά το κράτος ή γιατί πρέπει να κοστίζει τόσο ακριβά το ηλεκτρικό ρεύμα, όταν η ΔΕΗ δεν πληρώνει ούτε τα νερά και τον λιγνίτη - άνθρακα που καίει ούτε τη μόλυνση που προκαλεί.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment