Protagon.gr
16 Δεκεμβρίου 2010
Σε μία προηγούμενη ανάρτηση πολλοί διαμαρτυρήθηκαν επειδή υποστήριξα ότι οι δημοσιονομικές αντιλήψεις στο Βορρά και τον Νότο της Ευρώπης είναι τόσο διαφορετικές, που θα είναι δύσκολο να συγκεραστούν και να καταλήξουν στο ομόλογο σαν τεχνικό μέσο, προκειμένου να σφραγίσει μία κοινή δημοσιονομική αντίληψη στη Βόρεια και τη Νότια Ευρώπη. Ορισμένοι μάλιστα ισχυρίσθηκαν ότι αυθαίρετα κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η υιοθέτηση του ευρωομολόγου θα ήταν ένα εργαλείο κοινής δημοσιονομικής πολιτικής χωρίς κοινή δημοσιονομική πολιτική. Κι όμως μία ματιά στη διάρθρωση της φορολογικής πολιτικής στην Ευρώπη των 15, άλλα δείχνει. Έχουμε ξανά επισημάνει από αυτήν εδώ τη θέση ότι η πολιτική των φόρων είναι η πιο πολιτική από όλες τις οικονομικές πολιτικές, πιο σημαντική από την μισθολογική πολιτική πχ. ή απο τις λεγόμενες πολιτικές κοινωνικής συνοχής.
Τι παρατηρούμε από τον πίνακα στον πίνακα με τους φόρους; Η Ελλάδα με την Πορτογαλία είναι οι μόνες χώρες των 15 με μονοψήφιο ποσοστό αμέσων φόρων ως προς το ΑΕΠ σε ολόκληρη την ένωση. Στη Γαλλία οι έμμεσοι φόροι το 2008 αποτελούσαν το 56,5% του συνόλου των φόρων είχε το πιο χαμηλό ποσοστό έμμεσων φόρων στο σύνολο της φορολογίας σε ολόκληρη την Ευρώπη, στην πιο δίκαια από όλες τις χώρες της ΕΕ τη Δανία το ποσοστό των εμμέσων προς αμέσους φόρους είναι κάτι περισσότερο από το 1/3, στην Ελλάδα σχεδόν το 60% των φόρων είναι έμμεσοι φόροι.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment