Προοδευτικοί της οπισθοδρόμησης

των Χαράλαμπου Μουτσόπουλου και Λουκά Τσούκαλη

Το Βήμα
24 Δεκεμβρίου 2010

Το υπουργείο Παιδείας κατέθεσε προτάσεις για μια σημαντική μεταρρύθμιση στον χώρο της ανώτατης Παιδείας. Δεν εφηύρε τον τροχό. Δεν χρειαζόταν άλλωστε. Το ΄καναν άλλοι πριν από εμάς που έχουν πολύ καλύτερα πανεπιστήμια από τα δικά μας. Θα μπορούσε η πολιτική ηγεσία να νομοθετήσει ριζικότερες αλλαγές, αλλά δεν τόλμησε.

Οι πρώτες αντιδράσεις των πρυτανικών αρχών, καθώς και των συνδικαλιστικών οργανώσεων πανεπιστημιακών και φοιτητών, υπήρξαν στη μεγάλη τους πλειονότητα απόλυτα έως μέτρια αρνητικές. Μερικοί έκλεισαν ή κατέλαβαν τα πανεπιστημιακά κτίρια, πολλοί είναι κάθετοι, όπως οι ίδιοι δηλώνουν (αν ήταν οριζόντιοι, τι θα γινόταν άραγε;), στην άρνησή τους να συζητήσουν με το υπουργείο, ενώ οι πιο διαλλακτικοί αναζητούν τρόπους για να σκοτώσουν τη μεταρρύθμιση με το γάντι. Δεν εκπλήσσουν αυτές οι αντιδράσεις, αν αναλογιστούμε από πού προέρχονται. Να θυμίσουμε ότι ανάλογες αντιδράσεις είχαμε μόλις λίγα χρόνια πριν κατά της αξιολόγησης στο όνομα του ανεξέλεγκτου και της ήσσονος προσπαθείας των δημόσιων λειτουργών. Πολλοί συνεχίζουν να υπονομεύουν με κάθε τρόπο αυτή τη διαδικασία.

Κεντρικούς στόχους της αντίδρασης αποτελούν οι προτάσεις του υπουργείου αφενός για τη δημιουργία διοικητικού συμβουλίου στα πανεπιστήμια που θα περιλαμβάνει μειοψηφία μελών εκτός πανεπιστημίου και αφετέρου για την προκήρυξη της θέσης του πρύτανη με διεθνή διαγωνισμό. Στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, από την Αμερική, την Ευρώπη και μέχρι την Κίνα, συμμετέχουν στη διοίκηση και άτομα εκτός του πανεπιστημιακού χώρου. Αυτό θεωρείται τελείως φυσικό αν λάβουμε υπόψη μεταξύ άλλων το γεγονός ότι τα πανεπιστήμια δεν αυτοχρηματοδοτούνται. Αρα οφείλουν να λογοδοτήσουν σε αυτόν που τους πληρώνει. Στη δική μας περίπτωση, είναι ο έλληνας φορολογούμενος. Το θέμα βεβαίως είναι ποιος και πώς θα εκπροσωπεί τον ταλαίπωρο φορολογούμενο. Να θυμίσουμε επίσης ότι, σε άλλες χώρες, τα πολιτικά κόμματα και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των φοιτητών δεν έχουν καθοριστικό ρόλο όπως εδώ στην επιλογή των πρυτάνεων στο πλαίσιο μιας γενικευμένης συναλλαγής. Κάπως αλλιώς φαίνεται ότι αντιλαμβάνονται τη δημοκρατία στο πανεπιστήμιο σε χώρες λιγότερο ανεπτυγμένες από εμάς!

Περισσότερα