Τα Νέα
21 Δεκεμβρίου 2010
Η συζήτηση στη Βουλή για τον προϋπολογισµό αποτυπώνει πλήρως το κυρίαρχο στυλ στην ελληνική πολιτική: την ακατάσχετη αερολογία. Ανθρωποι που δεν γνωρίζουν τίποτα επί του αντικειµένου για το οποίο μιλούν, καταφεύγουν συνήθως σε μια βαρύγδουπη συνθηµατολογία και σε ένα αόριστο ευχολόγιο για να καλύψουν την άγνοιά τους. Ειδήµονες στο γενικό και άσχετοι στο συγκεκριµένο.
Ακόυσαμε, ας πούµε, ότι η απάντηση στην οικονοµική κρίση είναι (ταρατατζούµ, ταρατατζούµ) «η επανίδρυση της ∆ηµοκρατίας» – ενώ θα αρκούσε ενδεχοµένως η περικοπή των δηµόσιων δαπανών και η αναθέρµανση της ανάπτυξης. Ως γνωστόν, η άποψη ότι πίσω από τις διαχειριστικές ανεπάρκειες κρύβονται βαρύγδουπα πολιτικά προβλήµατα αποτελεί το προσφιλές παραµύθι των ανθρώπων που είναι ανίκανοι να μοιράσουν δυο γαϊδάρων άχυρα.
Με άλλα λόγια, ο διάλογος στη Βουλή είναι ίσως η καλύτερη εξήγηση γιατί η χώρα οδηγήθηκε στη σηµερινή της κατάσταση. Προφανώς, ουδείς είναι υποχρεωµένος να γνωρίζει σε βάθος τα ζητήµατα της οικονοµίας και να έχει συγκροτηµένη άποψη για την έξοδο από την κρίση. Αλλά και ουδείς είναι υποχρεωµένος να λάβει τον λόγο στη σχετική συζήτηση. Φυσικά, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις – δυστυχώς, ελάχιστες... Απτόητοι κι αδιόρθωτοι, συνήθως οι ίδιοι που βούλιαξαν το πλοίο υποδύονται τώρα τους ναυαγοσώστες. Και εκείνο που κυρίως εντυπωσιάζει είναι ότι ακόµη και ένας τέτοιος κορυφαίος διάλογος σε τόσο κρίσιµες στιγµές εξελίσσεται µέσα από αφόρητα ρητορικά κλισέ και ξεπερασµένες κοµµατικές ρετσέτες.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment