Ελευθεροτυπία
31 Δεκεμβρίου 2010
Τον τελευταίο καιρό διατυπώνεται συχνότερα η άποψη ότι η Ελλάδα ίσως χρειαστεί να εγκαταλείψει το ευρώ, προκειμένου να αντιμετωπίσει το οικονομικό της πρόβλημα.
Είναι γεγονός ότι οι διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές δεν δείχνουν να πείθονται ούτε από τις νέες πρωτοβουλίες της Ε.Ε., σχετικά με τον «μηχανισμό σωτηρίας», ούτε από τις «αιματηρές» προσπάθειες της Ελλάδας να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της στο πλαίσιο του μνημονίου. Τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων κινούνται στο 12% και κάθε σκέψη για δανεισμό από τις διεθνείς αγορές απομακρύνεται, ενώ αναμένεται η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του ευρωπαϊκού δανείου. Παράλληλα, διάφορα σενάρια του ΔΝΤ ανεβάζουν το ποσοστό του συσσωρευμένου εξωτερικού χρέους της χώρας μας κατά το 2014-2015 κοντά στο 200% του ΑΕΠ σε περίπτωση χαμηλού ρυθμού ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας (1%) τα επόμενα χρόνια, πράγμα πολύ πιθανό.
Πόσο, όμως, όλα τα παραπάνω συνηγορούν για την έξοδο της χώρας μας από το ευρώ ή, αντίθετα, επιβάλλουν επιμονή σε ευρωπαϊκή λύση; Οπως έχει επανειλημμένα υποστηριχθεί, η Ελλάδα και οι άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου δεν είχαν προετοιμαστεί για την ένταξη της οικονομίας τους στην ευρωζώνη. Μετά την ένταξή τους, οι κυβερνήσεις τους αποδείχθηκαν ανίκανες να ασκήσουν κατάλληλες μακροοικονομικές πολιτικές και να πραγματοποιήσουν διαρθρωτικές προσαρμογές συμβατές με τις υποχρεώσεις τους έναντι της ευρωζώνης. Οι μηχανισμοί της ευρωζώνης δεν ήταν αυστηροί ώστε να υποχρεώνουν τις χώρες αυτές στην τήρηση των υποχρεώσεών τους. Τέλος, και ίσως το σημαντικότερο, η αρχιτεκτονική της ευρωζώνης δεν είχε προβλέψει τις αναγκαίες δημοσιονομικές αντισταθμίσεις από τις ισχυρότερες προς τις αδύναμες χώρες-μέλη της.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment