Το Βήμα
20 Φεβρουαρίου 2011
Δύο μύθοι συγκρούστηκαν πάλι στη χώρα μας: ο ένας ότι το κράτος πουλώντας ακίνητα μπορεί να μειώσει δραστικά το δημόσιο χρέος και ο άλλος ότι τέτοια απόπειρα ισοδυναμεί με εθνική μειοδοσία. Στην πραγματικότητα η αξιοποίηση κρατικών ακινήτων ούτε απειλεί κανέναν αλλά ούτε και φθάνει να υποκαταστήσει τις πολιτικές ανάπτυξης για να βγούμε από την κρίση. Η μέση οδός μπορεί να αποδειχθεί πιο χρήσιμη και μερικές πρακτικές ιδέες αξιοποίησης όσης δημόσιας περιουσίας είναι πράγματι διαθέσιμη είναι οι εξής:
(α) Σύσταση εταιρειών αξιοποίησης των αστικών ακινήτων του Δημοσίου με στόχο την προείσπραξη ενοικίων, μακροχρόνια μίσθωση και ενδεχόμενη πώληση (sales & leaseback). Παρά τον θόρυβο που έγινε, είναι λίγα τα δημόσια ακίνητα που κάνουν για τον σκοπό αυτόν και με κανέναν τρόπο δεν προσεγγίζουν τις δεκάδες χιλιάδες. Οι μόνοι που θέλουν να το πιστεύουν αυτό είναι οι εταιρείες συμβούλων αποτίμησης, γιατί ανάλογες θα είναι και οι δουλειές που θα κλείσουν.
Το 2003 το υπουργείο Οικονομικών είχε εντάξει σε μια τέτοια εταιρεία μόλις 24 ακίνητα συνολικής αξίας 100 εκατ. ευρώ, μακράν του μυστηριώδους θησαυρού που κυνηγά η τρόικα. Το σχήμα αυτό είναι χρήσιμο κυρίως για νομικά πρόσωπα, όπως νοσοκομεία και πανεπιστήμια, που έχουν πολλά κληροδοτήματα να ρημάζουν ή τα νοικιάζουν αντί πινακίου φακής σε φίλους και γνωστούς.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment