Καθημερινή
20 Φεβρουαρίου 2011
Κάποια στιγμή πρέπει να βάλουμε τα πράγματα σε σειρά. Αυτή την στιγμή η χώρα, δηλαδή όλοι μας, χρωστάμε περί τα 330 δισ. ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι όλος ο πληθυσμός πρέπει να δουλεύει δωρεάν επί ενάμισι έτος για να ξεπληρώσουμε.
Το χρέος δεν είναι καν το χειρότερο. Στο υπάρχον χρέος των 330 δισ. και με δεδομένο τον υπερπληθυσμό των δημοσίων υπαλλήλων, τις συντάξεις που δώσαμε νωρίς, τη διαφθορά και τη γενικότερη λειτουργία του κράτους προστίθενται άλλα 19 δισ. τον χρόνο. Αρα έχουμε δύο προβλήματα. Το ένα είναι το χρέος που σωρεύσαμε και το άλλο τα ελλείμματα που εξακολουθούμε να παράγουμε.
Για τα ελλείμματα αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι. Το ονομάσαμε Μνημόνιο. Κόβουμε από εδώ, αυξάνουμε φόρους από εκεί, κι ελπίζουμε ότι μέχρι το 2013 θα τα φέρουμε σε λογαριασμό, δηλαδή θα περιορίσουμε το γενικό έλλειμμα στο 3% του ΑΕΠ, περί τα 7 δισ. ετησίως.
Το Μνημόνιο όμως δεν μάς λύνει το πρόβλημα του χρέους. Μειώνει απλώς τα ελλείμματα σταδιακά σε τρία χρόνια. Το χρέος παραμένει και τοκίζεται. Και γι’ αυτό κάτι πρέπει να κάνουμε. Υπάρχουν πολλές λύσεις. Η μία είναι η επιμήκυνση, δηλαδή να πληρώσουμε αργότερα όταν μετά το 2013 θα έχουμε πρωτογενή πλεονάσματα. Σ’ αυτό συμφωνούμε όλοι και η νέα γενιά που θα κληθεί να πληρώσει και αυτό το μάρμαρο δεν μιλάει. Αρα θα το κάνουμε χωρίς να υπάρχουν σοβαρές κοινωνικές αντιδράσεις.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment