Καθημερινή
20 Φεβρουαρίου 2011
Ενας ξένος φίλος που αγαπάει την Ελλάδα προσπαθούσε την περασμένη εβδομάδα να καταλάβει τι ακριβώς είχε συμβεί με τον «σάλο» για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. «Αυτό που δεν καταλαβαίνετε», μου έλεγε, «εσείς οι Ελληνες είναι τι πλούτο έχετε στα χέρια σας που μπορείτε να τον αξιοποιήσετε ή και να τον πουλήσετε χωρίς ποτέ να φύγει ως αξία από τη χώρα σας. Το αντίθετο». Κοιτάζω τώρα έξω από το παράθυρό μου και βλέπω τον πλούτο: μια εκπληκτική παραλία σ’ ένα από τα πιο μαγικά σημεία του κόσμου, η οποία παραμένει, βασικά, αναξιοποίητη. Αλλοτε καταλαμβάνεται από καταυλισμούς τσιγγάνων, συνήθως είναι βρώμικη και εγκαταλελειμμένη.
Προσπαθώ, λοιπόν, να καταλάβω ποιο είναι το πρόβλημά μας. Προτιμούμε να μένουν το Ελληνικό, η παραλία του Νέου Φαλήρου και άλλα κομμάτια πολύτιμης ελληνικής γης μίζερα, καταπατημένα, κακοφροντισμένα από τους δήμους μόνο και μόνο γιατί πιστεύουμε ότι έτσι «η Ελλάδα μένει στους Ελληνες»; Λες και αν πουλήσεις τον Αγιο Κοσμά θα τον πάρει κάποιος με ρυμουλκό, θα βάλει ξένη σημαία και θα τον αποσπάσει από την ελληνική κυριαρχία. Ο,τι και να αξιοποιηθεί, ό,τι και να πουληθεί εδώ θα μείνει, θα δώσει δουλειές σε Ελληνες, θα φέρει φόρους και άλλα έσοδα στον ελληνικό κορβανά που είναι άδειος και την πολυπόθητη ανάπτυξη.
Και μη μου πείτε ότι το Δημόσιο, είτε αυτό είναι δήμος είτε κεντρικό κράτος είτε οτιδήποτε άλλο, φροντίζει και περιφρουρεί τον θησαυρό της πατρίδας μας καλύτερα από τα ιδιωτικά συμφέροντα. Πηγαίνετε μια βόλτα στον Φλοίσβο αν το πιστεύετε, και δείτε τη διαφορά ανάμεσα στα μπάζα που κοσμούν τις γύρω εκτάσεις και τη μαρίνα που κατασκευάστηκε όπου κάνουν τις βόλτες τους εκατοντάδες Αθηναίοι κάθε Σαββατοκύριακο. Υπάρχει, βέβαια, και η βαθιά κρυμμένη άποψη που λέει: «Καλύτερα να μείνουν έτσι όπως είναι παρά να τα χαίρονται οι φραγκάτοι ή να βγάλουν και άλλα λεφτά κάποιοι πλούσιοι από την αξιοποίησή τους». Δυστυχώς, την έχουμε ριζωμένη μέσα μας αυτήν την αντίληψη που δεν μας αφήνει να κάνουμε τη χώρα μας αυτό που της αξίζει.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment