Χρέη και σκουπίδια

του Νίκου Δήμου

LIFO
23 Φεβρουαρίου 2011

• Νομίζω πως ήρθε ο καιρός να αποσυρθώ. Να βγω στη σύνταξη (που ποτέ δεν θα πάρω). Αδυνατώ πια να καταλάβω αυτά που συμβαίνουν γύρω μου. Μάλλον γέρασα. Ή, όπως λέει και ο ποιητής: «Η πείρα μου ξέμαθε τον κόσμο».

• Αφού την αγαπάμε τόσο πολύ αυτήν τη χώρα, τόσο που δεν θέλουμε να πουλήσουμε ούτε μισή βραχονησίδα (θα το απαγορεύσουμε και διά νόμου), γιατί την έχουμε μεταβάλλει σε έναν απέραντο σκουπιδότοπο; Χίλιες διακόσιες παράνομες χωματερές έχει ο τόπος μας. Ήδη πληρώνουμε πρόστιμα που σε λίγο θα φτάσουν σε μυθικά ποσά. Έχουμε εκατομμύρια ευρώ για πέταμα;

• Όλη η Ελλάδα βρομάει και ζέχνει. Τόσοι λαοί το κατάφεραν, εμείς αδυνατούμε να διαχειριστούμε τα απορρίμματά μας. Ψηφίζονται και αγνοούνται νόμοι, αποφάσεις ανώτατων δικαστηρίων θάβονται, γνωμοδοτήσεις ειδικών συγκρούονται, ξεκινάει αντάρτικο, κλείνουν δρόμοι...

• Έτσι, ένα ωραίο και πλούσιο νησί όπως η Άνδρος έχει καταστρέψει τις ακτές του, επειδή δεν μπορούσαν οι κάτοικοι να συμφωνήσουν πού θα βάζουν τα σκουπίδια τους. (Ο καθένας τα έσπρωχνε στην αυλή του διπλανού.)

• Όμως οι Έλληνες, εθνικά υπερήφανοι, δεν πουλάνε ούτε στρέμμα από τον σκουπιδότοπό τους. Παρόλο που η μόνη ελπίδα για μία περιοχή να ξεφύγει από το σκουπίδι είναι να πουληθεί σε τίποτα ανιαρούς αλλά καθαρούς και οργανωμένους Κουτόφραγκους.

Περισσότερα