Η μόνη πραγματική οργή

του Μπάμπη Παπαδημητρίου

Καθημερινή
20 Φεβρουαρίου 2011

Στα σύγχρονα κράτη, η οικονομία είναι καθοριστικός παράγοντας των πολιτικών εξελίξεων. Από την εποχή του «It’s the economy, stupid!», οι κυβερνήσεις στις αμιγώς δημοκρατικές χώρες αντιλήφθηκαν ότι μια κυβέρνηση δεν μπορεί να διαμορφώνει την οικονομική συγκυρία κατά βούληση. Αυτό που μπορεί και οφείλει να κάνει είναι να διασφαλίζει περιβάλλον δυναμικό και να αφαιρεί αντικίνητρα ώστε να επηρεάζονται θετικά οι επενδυτικές και, γενικότερα, οι επιχειρηματικές αποφάσεις των ιδιωτών.

Οι κυριότεροι δείκτες που μας δείχνουν την πορεία της οικονομίας είναι οι ακόλουθοι. Το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ), που μας πληροφορεί, ανεπαρκώς, για την πορεία του διαθέσιμου πλούτου. Ο πληθωρισμός, όπως ανεπαρκώς τον μετρά ο δείκτης τιμών καταναλωτή, που παρακολουθεί την αγοραστική δύναμη. Τα βασικά μεγέθη και η πορεία εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού, από όπου υποψιαζόμαστε, όχι αρκετά ενωρίς, τους μελλοντικούς φόρους. Ομως, ο πιο σημαντικός οικονομικός δείκτης, που με αγωνία παρακολουθούν στα ευνομούμενα κράτη οι πολιτικοί τους, είναι η ανεργία. Στις μεγάλες δημοκρατίες, οι κυβερνήσεις ανεβοκατεβαίνουν μαζί με τον συγκεκριμένο αυτόν δείκτη. Στη Γερμανία, επ’ αυτής της αρχής χτίστηκε η κοινωνική συμφωνία για τη ρύθμιση όλων των βασικών παραμέτρων της οικονομικής δραστηριότητας. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, σήμερα, ο πρόεδρος Ομπάμα δυσκολεύεται, επειδή η ελαφρά ανάκαμψη της οικονομίας δεν έχει, ακόμη, θετικές επιπτώσεις στην αύξηση της απασχόλησης.

Στην Ελλάδα, δυστυχώς, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, οι πολιτικοί μας ήσαν «προφυλαγμένοι» από τις εξελίξεις στην πραγματική οικονομία, δηλαδή στην απασχόληση και, το αντίστροφό της, στην ανεργία. Η κατάσταση αυτή έχει ήδη αρχίσει να αλλάζει και θα αλλάξει οριστικά στους αμέσως επόμενους μήνες. Η ελληνική οικογένεια, που στηρίζει το μέλος της που χάνει ή δυσκολεύεται να «δέσει» μια θέση εργασίας, χάνει με ταχύτατους ρυθμούς την δυνατότητά της να τα συντηρεί. Με δύο λόγια, ούτε τα εισοδήματα, ούτε η εκμετάλλευση της υπάρχουσας περιουσίας επαρκούν πλέον για να συντηρηθούν τα μέλη των οικογενειών που δεν έχουν καθόλου ή επαρκή απασχόληση.

Περισσότερα