Καθημερινή
29 Μαρτίου 2011
Για να συμφωνήσουμε με την κ. Τίνα Μπιρμπίλη, ότι «η αξία της ΔΕΗ, όπως αποτιμάται χρηματιστηριακά, είναι χαμηλή» (συνέντευξη «Τα Νέα 28.3.2011), πρέπει να μας δώσει το μέτρο σύγκρισης. Είναι χαμηλή σε σχέση με άλλες ομοειδείς επιχειρήσεις του ευρωπαϊκού Νότου που έχουν παραπλήσια χαρακτηριστικά με τη ΔΕΗ; Είναι χαμηλή σε σχέση με την εποχή της φούσκας του χρηματιστηρίου, τότε που και οι «Γενικές Αποθήκες Α. Ε.» πουλιόνταν χρυσάφι; Ή είναι χαμηλή διότι έτσι μας κάπνισε και «με τον παρά μας και τη μαγκιά μας» μπορούμε να περιμένουμε μέχρι η τιμή να γίνει υψηλή; Και πού αποτιμά η κυβέρνηση το υψηλόν της τιμής της μετοχής της ΔΕΗ; Στα είκοσι ευρώ; Στα τριάντα; Στα χίλια; Εκτός αν η τιμή της μετοχής της ΔΕΗ τιμή δεν έχει...
Κυκλοφορεί ευρέως στους κυβερνητικούς κύκλους η άποψη ότι τώρα δεν είναι η ώρα για αποκρατικοποιήσεις. Οι τιμές των εισηγμένων, λένε, είναι χαμηλά και δεν συμφέρει. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι στους ίδιους κύκλους ποτέ δεν ήταν η ώρα για αποκρατικοποιήσεις. Ακόμη και όταν η μετοχή της ΔΕΗ ήταν σε τριπλάσια από τη σημερινή τιμή. Και αυτό δεν αφορά μόνο τη ΔΕΗ. Οσοι θυμούνται την «εποποιία της Ολυμπιακής» και ανατρέξουν στις σχετικές ανακοινώσεις θα δουν ότι και για τον «εθνικό μας αερομεταφορέα» ποτέ δεν είχε φτάσει η ώρα για να αποκρατικοποιηθεί. Τη μια τη χρειάζονταν τα νησιά μας, την άλλη συνέβαλε στην ανάπτυξη της χώρας (με τα γνωστά αποτελέσματα), την άλλη ήταν αναγκαία στην περίπτωση που γινόταν... πόλεμος με τους Τούρκους. Η «Ολυμπιακή» έβαζε τον προϋπολογισμό 500 εκατομμύρια μέσα και μέχρι να συζητήσουμε «πότε θα ’ρθει εκείνη η ώρα η στερνή», φόρτωσε δημόσιο χρέος με πάνω από 10 δισ. Αυτά είναι κάποια από τα δισεκατομμύρια που καλούμαστε να πληρώσουμε σήμερα.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment