Καθημερινή
26 Μαρτίου 2011
Περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων, λένε, δεν θέλουν. Και ορθώς, διότι οι οριζόντιες περικοπές είναι μεν πυροσβεστικές, αλλά είναι και ταυτοχρόνως άδικες. Μείωση δαπανών, δηλώνουν, δεν μπορούν. Τις αποκρατικοποιήσεις τις απεχθάνονται. Πώς στην ευχή νομίζουν οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ ότι θα σώσουν τη χώρα από τη χρεοκοπία; Με τις παλιές κακές συνταγές, που προτείνει και ο κ. Τσίπρας, δηλαδή με επιπλέον προσλήψεις στο Δημόσιο;
Το πιθανότερο είναι ότι τα κυβερνητικά στελέχη νομίζουν πως ζουν ένα κακό όνειρο, από το οποίο κάποια στιγμή θα ξυπνήσουν για να ξαναπιάσουν την παλιά τους τέχνη, δηλαδή την αύξηση των δαπανών. Δυστυχώς, αυτή η ονείρωξη δεν πλήττει μόνο το βαθύ ή έστω παλαιό ΠΑΣΟΚ, γίνεται επιδημία και στον χώρο των εκσυγχρονιστών. Πιθανότατα τρέφουν και αυτοί την ίδια καταστροφική αυταπάτη. Νομίζουν ότι ακόμη κι αν η χώρα βουλιάξει, οι ίδιοι μπορεί να σωθούν.
Δεν υπάρχει ούτε ο χώρος ούτε ο χρόνος ούτε η διάθεση για ψυχανάλυση των κυβερνητικών στελεχών. Το μόνο που υπάρχει μπροστά μας είναι ο στόχος της μείωσης των ελλειμμάτων. Αυτός πρέπει να επιτευχθεί είτε αρέσει σε κάποιον υπουργό είτε δεν αρέσει. Κι αυτό όχι γιατί το επιτάσσει το Mνημόνιο, αλλά γιατί αν η κυβέρνηση δεν μειώσει με προγραμματισμένο τρόπο το έλλειμμα, αυτό θα μηδενιστεί βιαίως και με τεράστιες κοινωνικές επιπτώσεις. Δηλαδή, μια στάση πληρωμών το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να μηδενίσει τα ελλείμματα. Δεν πληρώνεις, δεν εισπράττεις και το έλλειμμα γίνεται αυτομάτως μηδέν.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment