Καθημερινή
31 Μαρτίου 2011
Η υποβάθμιση της Standard & Poor’s επιβεβαιώνει τη Moody’s. Ενα χρόνο μετά το πακέτο Μαρτίου 2010, με το οποίο ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου επιχείρησε να συμπληρώσει τον αρχικό προϋπολογισμό της έκτης αυτοδύναμης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, η Ελλάδα παραμένει χωμένη στην ύφεση, αλλά πολύ μακριά από τον στόχο της επιστροφής της στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου. Πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών, ομοιάζουν ολοένα και περισσότερο με το ντουέτο του Θερβάντες, δίνοντας μάχη με τους ανεμόμυλους για τα ωραία μάτια κάποιας Δουλτσινέας ενός τριτοκοσμίζοντος «σοσιαλισμού». Ομως, οι υποχρεώσεις του Γιώργου Παπανδρέου στο πλαίσιο της Δευτέρας Διεθνούς, ποσώς ενδιαφέρουν τη χώρα του. Το πατριωτικό του χρέος είναι εδώ και ο ίδιος βρίσκεται ακόμη μακριά από την εκπλήρωσή του.
Είναι σωστό, όπως επαναλαμβάνει ο κ. Παπανδρέου, ότι οι οίκοι αξιολόγησης έκαναν τεράστιο λάθος ενισχύοντας τις τοποθετήσεις σε ομόλογα μειωμένης εξασφάλισης, μέχρις ότου ξέσπασε, οριστικά, η παρούσα μεγάλη κρίση του καπιταλισμού. Γράφει ο Andre Orlean για τους οίκους αξιολόγησης: «Κατά τη διάρκεια τούτης της κρίσης όσο και σε προηγούμενες, βρέθηκαν να ρυμουλκούνται απ’ όσα πίστευε η αγορά. Για τον λόγο αυτόν δεν διαδραμάτισαν κάποιο σταθεροποιητικό ρόλο. Απλώς ικανοποιούσαν ό,τι ήθελαν οι αγορές, στην άνοδο όπως και στην κάθοδο» (Στο Οικονομική Κρίση: Αίτια και Προοπτικές, Εκδόσεις Πόλις, 2010, σελ. 76 σε μετάφραση του Μπάμπη Παπαδημητρίου). Από την άλλη, ο οίκος Moody’s μας «έσωσε» όταν, στην απαρχή της κρίσης, μας «κράταγε» υψηλότερα από τους άλλους δύο, στάση που επέτρεψε στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, να συνεχίσει με καλύτερους όρους την αναχρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου προτίμησε τις ανακοινώσεις με άσκοπες λεπτομέρειες και εμπάθεια. Ακόμη, έστειλε επιστολή στον επίτροπο Ολι Ρεν, με αίτημα την καταγγελία των Οίκων από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αναλογίζεται προφανώς τις δυσκολίες που θα έχει η επίσκεψη, στις επόμενες εκλογές, στους νέους ψηφοφόρους «του». Οταν ο πρωθυπουργός χάνει τον χρόνο του και, το χειρότερο, λέγει ανακρίβειες, απλώς ικανοποιεί το «διεθνές σοσιαλίζον προφίλ» του. Η εμμονή με τη δημοσιότητα, που διακρίνει το οικονομικό επιτελείο και τη «στενή ομάδα του Γιώργου», θυμίζει πόσο βλαβερά μπορεί να γίνουν τα «παλιά, ξινά σταφύλια». Παρόμοια θεατρικά τα έκανε, πολύ πριν, ο πρόεδρος Σαρκοζί. Οι τραπεζίτες της Φρανκφούρτης επίσης είχαν έναν πολύ κακό λόγο για τους αναλυτές των Οίκων. Οι σοβαροί άνθρωποι, αναλυτές και τραπεζίτες, ξέρουν. Δεν χρειάζονται καμία Moody’s και άλλους, για να δουν ότι η Ελλάδα έχει μπροστά της όλα τα προβλήματα του κόσμου...
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment