του Νίκου Γεωργιάδη
Athens Voice
30 Μαρτίου 2011
Ο Αχμαντιμετζάντ διαθέτει οπαδούς στην Αθήνα οι οποίοι ορκίζονται στο όνομα του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα τον οποίο επικαλείται. Ο Μιλόσεβιτς διέθετε σαφώς περισσότερους οπαδούς στην Αθήνα παρά στο Βελιγράδι. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Μουαμάρ Καντάφι. Περιέργως οι οπαδοί των τριών αυτών ιερών τεράτων του αγώνα κατά των Αμερικανών, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και της Δύσης γενικότερα είναι οι ίδιοι οι οποίοι τάσσονται κατά του Σχεδίου Ανάν, ανακαλύπτουν τις κρυφές διασυνδέσεις του ΔΟΛ με τη Χούντα, διέπονται από αντισλαβομακεδονικό οίστρο, αποκαλούν τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο πράκτορα της ΜΙΤ, θεωρούν πως η Ρωσία για κάποιους λόγους είναι ο ενδεδειγμένος σύμμαχος της Ελλάδας και εξηγούν την ήττα του Καραμανλή ως μεθόδευση των ιμπεριαλιστών διότι αναβάθμισε τις σχέσεις της Αθήνας με τη Μόσχα. Γι’ αυτούς οι δικτάτορες είναι λαϊκοί αγωνιστές, θύματα του καπιταλισμού. Δεν ενοχλεί ότι δολοφονούν, φυλακίζουν αντιπάλους και θησαυρίζουν στην πλάτη των λαών τους.
Στο όνομα του πατριωτισμού
Αυτοί οι οπαδοί, είτε στην Ελλάδα είτε στην Κύπρο, βρίσκονται σε όλες τις δεξαμενές ψηφοφόρων. Στο ΠΑΣΟΚ συγκροτούσαν ισχυρό πυρήνα και ενεργούσαν κάποτε εντός του πλαισίου της ελληνοσερβικής φιλίας και του αντισκοπιανού μετώπου. Ήταν εκείνοι οι οποίοι ως εκπρόσωποι του αντρεϊκού ΠΑΣΟΚ τάσσονταν με τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο πίνοντας τον καφέ τους στο γνωστό στέκι της Μηλιώνη. Οι άλλοι καραδοκούσαν χαιρέκακα εντός της βαθιάς Νέας Δημοκρατίας και στο παρακλάδι της …την Πολιτική Άνοιξη. Αργότερα μετακόμισαν μαζικά και στελέχωσαν την προεδρική ομάδα του Αντώνη Σαμαρά. Ήταν αυτοί, οι πατριώτες, οι οποίοι, μαζί με τους Πασόκους, διέπραξαν το έγκλημα με τη μεθοδευμένη έλευση του Οτζαλάν στην Ελλάδα. Ο ένας από αυτούς βολτάριζε ανενόχλητος στους διαδρόμους του ΥΠΕΞ ελέω Πάγκαλου, μάλιστα Πάγκαλου. Ήταν εκείνος που διέπραξε τη μεγαλύτερη προβοκάτσια της Μεταπολίτευσης και έφερε στο Ελληνικό τον αρχηγό του PKK γνωρίζοντας άριστα τις επιπτώσεις των ενεργειών του.
Πολλοί από τους οπαδούς αυτούς εντάχθηκαν στην ακροδεξιά, όπως ένας σημερινός βουλευτής, νεοδημοκράτης γαρ, όστις τσακώθηκε προ πολλών ετών με τον Γιώργο Παπανδρέου, υπουργό Eξωτερικών τότε. Αιτία …ένα απόρρητο έγγραφο. Αντιτάχτηκε το Υπουργείο Άμυνας και ο Άκης Τσοχατζόπουλος, εκτέθηκε ο διπλωμάτης με βαθμό πρέσβη τότε. Είχε ομολογουμένως συντάξει μία από τις καλύτερες αναλύσεις για την Τουρκία έχοντας αντιληφθεί το ρόλο του Ερντογάν. Το καλό να λέγεται. Τη «ζημιά» την έκανε ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύοντας το απόρρητο έγγραφο του πρέσβη. Στο ΥΠΕΞ τότε υπήρχε μία συγκροτημένη ομάδα που ορκιζόταν στο όνομα του Μιλόσεβιτς και αντιλαμβανόταν την εξωτερική πολιτική ως ακολουθία συνωμοσιών και ίντριγκας. Αυτή η ομάδα «ανδρώθηκε» γύρω από τον Κ. Μητσοτάκη, εκείνη την αποφράδα τριετία. Κάποιοι από αυτούς στελεχώνουν σήμερα τις παραφυάδες των «πατριωτικών ομάδων παρέμβασης». Είναι γραφικοί αλλά και φανατικοί. Εργάζονται υπογείως και μεθοδευμένα. Πρωτοστάτησαν στην απόρριψη του Σχεδίου Ανάν με στημένες δίκες στην Κύπρο κατά δημοσιογράφων και πολιτικών οι οποίοι τάσσονταν υπέρ του σχεδίου.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment