Ελευθεροτυπία
29 Μαΐου 2011
Η αντιμνημονιακή γραμμή στη χώρα είναι πια πλειοψηφική.
Το επιβεβαιώνουν πέραν πάσης αμφιβολίας οι δημοσκοπήσεις. Βεβαίως έχει αρκετές αποχρώσεις. Στη μεγάλη κατηγορία των διαφωνούντων συμπεριλαμβάνονται και αυτοί που δεν μπαίνουν καν στη συζήτηση για τις πλευρές του, γιατί προβάλλουν μια τελείως διαφορετική πολιτική και ιδεολογική πλατφόρμα (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ), και αυτοί που πιστεύουν ότι υπάρχει λάθος στον πυρήνα του και εισηγούνται άλλο μείγμα πολιτικής (Ν.Δ.), και πολλοί οπαδοί του ΠΑΣΟΚ επειδή θεωρούν ότι η υποταγή της κυβέρνησης στους καταναγκασμούς του μνημονίου συνιστά παραχάραξη της φυσιογνωμίας της παράταξης, όπως και εκείνοι που χωρίς να έχουν εναλλακτική πρόταση εκφράζουν ενστικτωδώς την άρνησή τους. Οι μετρήσεις είναι «οιονεί δημοψηφίσματα», αφού καλούν τους πολίτες να τοποθετηθούν με ένα «ναι» ή μ' ένα «όχι» σε κρίσιμα ζητήματα, χωρίς πάντως τις συνέπειες που μπορεί να έχει ένα δημοψήφισμα. Η επιλογή είναι ανέξοδη.
Πίσω όμως από τις αμφιβολίες, κυρίως των κυβερνητικών παραγόντων, για την αποτελεσματικότητα του μνημονίου υπάρχουν υστερόβουλες σκέψεις. Η αποτυχία στην πράξη, σύμφωνα με την πιο διαδεδομένη ανάλυση στο εσωτερικό του συστήματος εξουσίας, έχει να κάνει με το περιεχόμενο του σχεδίου και όχι με τις ικανότητες αυτών που εκλήθησαν να το προσαρμόσουν στην εγχώρια πραγματικότητα. Είναι, κατά τη γνώμη μας, το τέλειο άλλοθι για να δικαιολογηθούν η ραθυμία, η αβελτηρία και η εγκληματική αμεριμνησία του κυβερνητικού πολιτικού προσωπικού.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment