του Παύλου Τσίμα
Τα Νέα
11 Δεκεμβρίου 2010
Πολλοί ενοχλήθηκαν από τη συρροή επίδοξωνσωτήρων στην Αθήνα αυτές τιςηµέρες.Και πολλοί ενοχλήθηκανιδίως με το πολιτικό σόου του πληθωρικού Ντοµινίκ Στρος-Καν. «Φέρθηκε», είπαν κάποιοι, «σαν να ήταν ο αληθινός κυβερνήτης της χώρας». Αντιλαµβάνοµαι την ενόχληση. Αλλά να πω την αµαρτία μου, εµένα δεν με ενόχλησε τόσο που ο Στρος-Καν μίλησε σαν κυβερνήτης. Με ενόχλησε που είπε αυτά που θα έπρεπε να λέει η καθ’ ηµάς αντιπολίτευση. Και ειδικά η εξ αριστερών αντιπολίτευση.
Γιατί,απ’ όλα όσα είπε ο υπερκινητικός και υπερφιλόδο ξοςδιευθυντής του ∆ΝΤ, εκείνο που εγώ συγκράτησα ως σηµαντικότερο δεν είναι ούτε οι ανόητες παραινέσεις προς τους ιθαγενείς να είµαστε καλά παιδιά, να πίνουµε το φάρµακό μας και να μη θυµώνουµε με τον γιατρό μας, ούτεοιµάλλον άκοµψες υποδείξεις του προς την αντιπολίτευση να υποστηρίξει το Μνηµόνιο. Εκείνο που εγώ συγκράτησα είναι ότι οµεσιέ Ντοµινίκ άσκησε κριτική στην κυβέρνηση, βρίσκοντας μάλιστα καίριο στόχο, χτυπώντας τη στο πιο αδύνατο σηµείο της.
Είπε ο Στρος-Καν πως, αν η κυβέρνηση δεν λύσει το πρόβληµα της φοροδιαφυγής, αν δεν καταφέρει να υποχρεώσει τους χρονίως φοροδιαφεύγοντες να συµµετάσχουν στα βάρη, η προσπάθειά της θα είναι αποτυχηµένη, όπωςτων Τρώων. «Βάλτε να πληρώσουν επιτέλους καιοι πλουσιότεροι», ήταν η υπόδειξη και του έτερου σωτήρα, του Τόµσεν.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment