του Στέφανου Μάνου
Καθημερινή
9 Δεκεμβρίου 2010
Η υπουργός Εργασίας κ. Κατσέλη προσπαθεί να διατηρηθεί σε ισχύ το καθεστώς της επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων και σε επιχειρήσεις που δεν εκπροσωπούνται στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Για την προσπάθεια της κ. υπουργού υπάρχει απόλυτη συμφωνία τόσο της συνδικαλιστικής ηγεσίας των εργοδοτών όσο και της ΓΣΕΕ. Και τα τρία μέρη, υπουργός, εργοδότες και εργαζόμενοι είναι, νομίζω, σε λάθος δρόμο, που βλάπτει τα συμφέροντα της Ελλάδας και όσων θέλουν να εργαστούν. Ελπίζω η τρόικα, που φρόντισε να περιληφθεί στο Μνημόνιο (θυμίζω ότι το Μνημόνιο ψηφίστηκε από τη Βουλή, με τη συμμετοχή της κ. Κατσέλη) η κατάργηση της «επεκτασιμότητας» των κλαδικών συμβάσεων, θα επιμείνει στην εφαρμογή του μέτρου. Βλέπετε ότι καταντήσαμε να περιμένουμε από τους τρίτους να μας υποδεικνύουν το συλλογικό συμφέρον μας.
Ανεργοι θεωρούνται όσοι είχαν δουλειά και την έχασαν. Σύμφωνα με αυτόν τον ορισμό, δεν είναι άνεργοι όσοι νέοι άνθρωποι δεν δούλεψαν ποτέ και δεν βρίσκουν δουλειά, ούτε όσες γυναίκες που, αφού μεγάλωσαν τα παιδιά τους, ψάχνουν για δουλειά. Ο ρόλος της κ. Κατσέλη δεν είναι, κατά τη γνώμη μου, να συνδιαλέγεται με τη ΓΣΕΕ (που στην πραγματικότητα εκπροσωπεί τους εργαζομένους στον δημόσιο τομέα) αλλά να σκέπτεται πώς θα βοηθήσει τους άνεργους, τους νέους που ποτέ δεν δούλεψαν και τις γυναίκες που, αφού μεγάλωσαν τα παιδιά τους, για πρώτη φορά θέλουν να δουλέψουν. Η ΓΣΕΕ ενδιαφέρεται να μη θιγούν τα προνόμια εκείνων που την αναδεικνύουν. Κανείς από τους άνεργους δεν συγκαταλέγεται σ’ εκείνους που την αναδεικνύουν.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment