Καθημερινή
17 Φεβρουαρίου 2011
Η χώρα βιώνει τις τελευταίες ημέρες ένα θέατρο του παραλόγου που προσβάλλει τη νοημοσύνη. Με τον ατυχή χειρισμό της υπόθεσης της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, η κυβέρνηση κατάφερε να προκαλέσει σύγχυση στον ελληνικό λαό, ένταση με τους δανειστές μας, που θα έχει συνέπειες και έκπληξη στις διεθνείς αγορές που διαπιστώνουν επιστροφή της αναξιοπιστίας. Δεν θα αναφερθώ στην έλλειψη σχεδιασμού και το ενδοκυβερνητικό αλαλούμ που έχουν επισημανθεί από πολλούς σε εξαντλητικό βαθμό. Θα σταθώ στην απώλεια άλλης μιας ευκαιρίας για εθνική συνεννόηση. Οσοι πιστεύουν στην ανάγκη συναίνεσης για να διασωθεί η χώρα, θεωρούν ότι η προοπτική αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας προς όφελος του λαού μπορούσε να λειτουργήσει ως γέφυρα μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων σε ένα θέμα όπου ουσιαστικά συμφωνούσαν. Δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Αντιθέτως, τη στιγμή που η χώρα ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί, οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., σε μια πρωτοφανή επίδειξη ανευθυνότητας, επέλεξαν να προκαλέσουν ρήγμα ακόμη και εκεί που δεν υπήρχε.
Την άντληση 50 δισ. από την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας είχε προκρίνει τον περασμένο Ιούλιο ο Αντώνης Σαμαράς σε ομιλία του στο Ζάππειο. Σε αυτή αναφέρθηκε στη συνέχεια σε γραπτή του παρέμβαση και ο στενός του συνεργάτης Χρύσανθος Λαζαρίδης, στον οποίο και οι πιο αυστηροί επικριτές του οφείλουν να αναγνωρίσουν γερή πένα και τεκμηριωμένες απόψεις. Σε ανάλογο πνεύμα κινήθηκε ουσιαστικά τον Σεπτέμβριο και ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος μιλώντας στο Economic Club της Νέας Υόρκης ενημέρωσε ότι «τα ακίνητα, η αξία των οποίων υπερβαίνει τα 270 δισ. παραμένουν ως επί το πλείστον ανεκμετάλλευτα, γι’ αυτό τον λόγο ξεκινάμε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα σε ένα ευρύτατο φάσμα τομέων -μεταφορές, ενέργεια, ακίνητα, τηλεπικοινωνίες, ΔΕΚΟ και τράπεζες- μέσω απ’ ευθείας πώλησης, υπογραφής συμβάσεων παραχώρησης, δημοσίων διαγωνισμών, ιδιωτικοποιήσεων, στρατηγικών συνεργασιών ή χρηματοοικονομικών εταιρειών συμμετοχικού κεφαλαίου». Στόχος του ήταν να πείσει για τη δυνατότητα της χώρας να μειώσει το χρέος της. Τώρα, ξαφνικά, η μεν Ν.Δ. καταγγέλλει ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ο δε κ. Παπανδρέου ανατρέπει αυτά που συμφώνησε πριν από μια εβδομάδα με τους δανειστές και ανακοινώνει νομοθετική, ακόμη και συνταγματική, απαγόρευση της πώλησης δημόσιας περιουσίας. Αναρωτιέται κανείς τι άλλο πρέπει να γίνει για να «τολμήσουν» τα δύο κόμματα που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση, καθώς εξέθρεψαν σωρεία σκανδάλων και διαχειρίσθηκαν με κάκιστο τρόπο τα οικονομικά της χώρας, να συναινέσουν για το καλό του τόπου. Πόσο δύσκολο είναι να μην υποκύψουν στις σειρήνες του λαϊκισμού και να επιχειρήσουν να εξηγήσουν στους πολίτες ότι αντί απολύσεων, περαιτέρω μειώσεων σε μισθούς και συντάξεις και άλλων οδυνηρών μέτρων, συμφέρει όλους να αξιοποιηθούν περιουσιακά στοιχεία που διαθέτει το κράτος, τα οποία όχι μόνο δεν αποφέρουν κέρδη, αλλά συχνά προσθέτουν επιπλέον βάρη. Και να μην κοροϊδέυουν τον κόσμο ότι υπάρχουν μαγικές λύσεις, αλλά να δηλώσουν ευθέως ότι στη δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, πέρα από τη μίσθωση ακινήτων για 100 χρόνια και άλλα πιο «εύηχα» εργαλεία, θα απαιτηθούν και πωλήσεις.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment