του Πάσχου Μανδραβέλη
Καθημερινή
8 Φεβρουαρίου 2011
Σάββατο πρωί στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ ένας από τους πολλούς πρόεδρους των γιατρών που έχει αυτή η χώρα, αφού ανέλυσε τα «δίκια» του αγώνα τους με ένα τόνο περηφάνιας εξηγούσε και τα όπλα τους. «Προχωρήσαμε σε κατάληψη και του αμφιθεάτρου στο υπουργείο Υγείας, για τις ανάγκες του αγώνα. Δίνουμε συνεντεύξεις Τύπου. Δεν ενοχλούμε κανένα...».
Δίκιο έχει! Ποιος ενοχλείται από την παρανομία σ’ αυτή τη χώρα για να ενοχληθούν οι επιστήμονες γιατροί από τα καμώματα της συνδικαλιστικής τους ηγεσίας; Αν καταλάμβαναν το αμφιθέατρο τίποτε μετανάστες, θα μπορούσαμε να συζητήσουμε το θέμα. Οι νοσοκομειακοί γιατροί, όμως, κι άλλες «ευπαθείς» ομάδες του ελληνικού πληθυσμού μπορούν να καταλαμβάνουν όποιον δημόσιο χώρο γουστάρουν, να παραβιάζουν τον νόμο όποτε θέλουν χωρίς να ενοχλείται κανείς. Ούτε οι γιατροί (που κατά τεκμήριο ξέρουν δυο γράμματα παραπάνω από τους αγρότες που καταλαμβάνουν τις συνοριακές διαβάσεις), ούτε ο υπουργός Υγείας (που έχει μια κουρελαρία με μαύρα γράμματα έξω από το γραφείο του), ούτε φυσικά ο αρμόδιος υπουργός Προστασίας του Πολίτη, ο οποίος βλέπει τον νόμο να παραβιάζεται και δεν χρειάζεται καμιά άδεια πρυτάνεως να παρέμβει. Δηλαδή, τελικά οι πανεπιστημιακοί, έστω με τα χίλια ζόρια, έκαναν το καθήκον τους. Η κυβέρνηση δεν πρέπει να διαφυλάξει τη νομιμότητα; Φυσικά δεν ενοχλούνται οι εισαγγελείς, αλλά ούτε η ελληνική κοινωνία που θεωρεί πια τις καταλήψεις μέρος του φολκλόρ κάθε αγώνα. Νυν υπέρ πάντων (και προπαντός των νόμων) ο αγών. «Κοινωνικός πραγματισμός» στην πράξη, που θα έλεγε και ο κ. Χάρης Καστανίδης.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment