Καθημερινή
12 Μαρτίου 2011
Η επόμενη μέρα της συμβολικής ημερομηνίας για την έναρξη της εξέγερσης των ελληνικών πληθυσμών το ’21, πριν από σχεδόν δύο αιώνες, ήταν και είναι πολύ σημαντική. Δεν αρκεί το ξεκίνημα μιας σοβαρής προσπάθειας, χρειάζεται να διασφαλιστεί η συνέχεια.
Tο δίλημμα Παπανδρέου είναι εμφανές. Δεν έχει πείσει ούτε το κόμμα του ούτε μια άλλη πλειοψηφία πολιτικών για την ικανότητα της κυβέρνησής του. Τον εκφοβίζει το καλύτερα οργανωμένο κατεστημένο της χώρας· οι καθοδηγητές των συνδικαλιστικών «οργάνων» και η γραφειοκρατία των κάθε λογής «εκπροσώπων» ομάδων συμφερόντων είναι σε θέση να εμποδίσουν οιαδήποτε μεταρρυθμιστική επιδίωξη.
Οι κύκλοι κρατικής μιζέριας, φοροδιαφυγής και διαφθοράς και, οπωσδήποτε, οικονομικών και κοινωνικών προνομίων τέμνονται σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε να επιτυγχάνεται αυθόρμητος και εξαιρετικά αποτελεσματικός συντονισμός. Προσέξτε το κοινό διάβημα εργοδοτικών σωματείων και εργατικών ενώσεων προς την υπουργό Εργασίας Λούκα Κατσέλη, προκειμένου να διατηρηθεί η αντιδημοκρατική όσο και αντιπαραγωγική παράδοση επιβολής ενιαίας τιμής σε μια από τις κρισιμότερες μεταβλητές του ανταγωνισμού. Απαιτούν, όλοι αυτοί, να επιβάλουν τις επιλογές τους, ανεξαρτήτως πραγματικής αντιπροσωπευτικότητας, υποχρεωτικά σε όλες τις επιχειρήσεις. Πρόκειται για τακτική στην οποία οφείλεται σε υπερθετικό βαθμό το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας και ο υπερβολικός πληθωρισμός. Και, δυστυχώς, μια καλή οικονομολόγος όπως η κυρία υπουργός υποστηρίζει την απαίτηση. Ο κύβος για τον κ. Παπανδρέου πρέπει να ριφθεί στην Αθήνα, την επομένη της Συνόδου Κορυφής. Τα δύσκολα δεν είναι αυτά που ζητούν η καγκελάριος Μέρκελ και ο πρόεδρος Σαρκοζί. Η ελληνική επανάσταση κόντρα στην απολυταρχία του σπάταλου κράτους θα κερδηθεί στην Αθήνα και όχι στις μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment