Καθημερινή
2 Μαρτίου 2011
Είναι μερικές συμπεριφορές που σε βγάζουν από τα ρούχα σου, όταν μάλιστα παρατηρούνται την ώρα που βλέπεις τη χώρα σου να πηγαίνει προς τον γκρεμό. Σε βγάζει από τα ρούχα σου, για παράδειγμα, η άνεση με την οποία κάνουν κριτική στον κ. Παπακωνσταντίνου, στον κ. Χροσοχοΐδη, στον κ. Pαγκούση, στον κ. Λοβέρδο, στον κ. Ρέππα και άλλους μερικοί συνάδελφοί τους. Μερικοί εξ αυτών παίρνουν και πολύ ύφος, όταν τονίζουν «άκουσε να δεις, εγώ είμαι πολιτικός 30 χρόνια και ξέρω»... Και λοιπόν τι μας νοιάζει αν είναι κάποιος βουλευτής ή υπουργός 30 ή 60 χρόνια. Μπορεί να μας υποδείξουν κάτι που άφησαν πίσω τους εκτός από ρουσφέτια, διορισμούς και πολιτικές ίντριγκες; ΄Η μήπως ήταν επιτυχημένοι επειδή σκορπούσαν χαρά σε φίλους και ψηφοφόρους με δανεικά χρήματα και δεν έδιναν ποτέ λογαριασμό στο τέλος;
Είναι πολύ εύκολο και άνετο να μην κάνεις τίποτα και να ασκείς κριτική σε όσους σκοτώνονται στη δουλειά, γιατί κάποιοι άλλοι δεν έκαναν αυτό που έπρεπε όταν έπρεπε. Ακόμη πιο εκνευριστική είναι η υπεροψία των «γάτων» του παλαιού ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι επιχειρούν να μας πείσουν πως μπορούν να «καθαρίζουν» καταστάσεις και να κάνουν τις βρώμικες δουλειές. Τους είδαμε όταν είχαν την ευκαιρία να διορίσουν διοικητές νοσοκομείων και κατάφεραν να στείλουν εκεί όλα τα ρουσφέτια και βαρίδια του κόμματος...
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment