Η ελληνική κρίση στα διεθνή ΜΜΕ

του Γιώργου Τζογόπουλου

ΕΛΙΑΜΕΠ
WP16/2011
Απρίλιο 2011

Το κείμενο εργασίας επιχειρεί να σκιαγραφήσει τον τρόπο με τον οποίο δέκα εφημερίδες από την Αγγλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τις ΗΠΑ και την Ιταλία [Financial Times, Wall Street Journal, Handelsblatt, Le Monde, Le Figaro, Frankfurter Allgemeine Zeitung, Süddeutsche Zeitung, Il Corriere della Sera, La Stampa, Bild] αξιολόγησαν την ελληνική κρίση από τις αρχές Οκτωβρίου 2009 ως τα τέλη Δεκεμβρίου 2010. Τα βασικά συμπεράσματα στα οποία καταλήγει η μελέτη περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

- Με αφορμή την ελληνική κρίση χρέους, τα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης έθιξαν όχι μόνο τα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας αλλά, προσπαθώντας να αναλύσουν τον ελληνικό τρόπο ζωής, σχολίασαν επιπρόσθετες παθογένειες του κοινωνικοπολιτικού συστήματος όπως η διαφθορά και η ατιμωρησία.

- Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι υπαρκτό και αδιαμφισβήτητο. Παρόλα αυτά, όμως, κάποιες φορές οι ξένοι δημοσιογράφοι οδηγήθηκαν σε υπεραπλουστεύσεις υπερβολές, κακεντρεχή σχόλια και παραγωγή στερεοτύπων, αγγίζοντας συλλήβδην την ελληνική κοινωνία. Αντιθέτως, - με ελάχιστες εξαιρέσεις - αγνόησαν επιτεύγματα όπως η πορεία της ελληνικής ναυτιλίας.

- Μετά την υπογραφή του Μνημονίου το Μάιο του 2010 ο διεθνής Τύπος περιορίζει σταδιακά το ενδιαφέρον του για τις εξελίξεις στην Ελλάδα και η κάλυψη παρουσιάζει σε ορισμένες περιπτώσεις σημάδια βελτίωσης. Αν και αρχικά επιβραβεύονται εν μέρει οι προσπάθειες δημοσιονομικής προσαρμογής, το Νοέμβριο και Δεκέμβριο του 2010 ασκείται ξανά κριτική λόγω των καθυστερήσεων που παρατηρούνται στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων και την πάταξη της φοροδιαφυγής.

- Συνήθως, η κάλυψη ενός θέματος διεθνούς ειδησεογραφίας απασχολεί μόνον τους ξένους ανταποκριτές ή τους δημοσιoγράφους που ασχολούνται με το εξωτερικό δελτίο. Στην περίπτωση της ελληνικής κρίσης, όμως, ο κανόνας αυτός παύει να ισχύει καθώς πολλοί δημοσιογράφοι ή αρθρογράφοι επιχειρούν να σχολιάσουν την ελληνική πραγματικότητα, χωρίς να έχουν άμεση επαφή με αυτή.

- Παρατηρείται χάσμα ως προς τον τρόπο που η ελληνική πολιτική ελίτ αξιολογεί το έργο των ξένων δημοσιογράφων και τον τρόπο που οι δημοσιογράφοι αυτοί αντιλαμβάνονται τη λειτουργία της ελληνικής κυβέρνησης και του υπουργείου οικονομικών. Η ελληνική επικοινωνιακή πολιτική – παρά τη μεγάλη προσπάθεια προβολής των θέσεων της χώρας στο εξωτερικό και την αναβάθμιση συγκεκριμένων ιστοσελίδων – στερείται όπως φαίνεται του απαραίτητου συντονισμού και οργάνωσης και βασίζεται σε μεμονωμένες προσπάθειες.

Διάβασε το κείμενο εργασίας