Καθημερινή
28 Απριλίου 2011
Η αναδιάρθρωση μπορεί να αποτελέσει μια «λύτρωση» για την Ελλάδα, αλλά όχι όπως πάει να συμβεί τώρα. Αναδιάρθρωση με ένα γενναίο «κούρεμα» έχει νόημα αν, (α) έχεις πραγματικά προσπαθήσει με πόνο και κόπο να βάλεις τάξη στα του οίκου σου και (β) έχεις περιορίσει το έλλειμμα σε σημείο που να μη σε νοιάζει αν δεν μπορείς να βγεις στις αγορές να δανειστείς για 1-2 χρόνια. Τώρα είναι προφανές πως ούτε το ένα ούτε και το άλλο συμβαίνουν. Το έλλειμμα κόλλησε πεισματικά στο 10,5 και η κυβέρνηση έχει αποκοιμηθεί στο τιμόνι εδώ και κάτι μήνες. Δεν έρχεται, λοιπόν, η αναδιάρθρωση ως επιβράβευση μιας σοβαρής προσπάθειας, αλλά ως προϊόν βαθιάς απελπισίας.
Οι Γερμανοί ξεκίνησαν τη συζήτηση περί αναδιάρθρωσης μόλις πήραν χαμπάρι ότι η Ελλάδα θα χρειασθεί και άλλα χρήματα το 2012. Οι εκπρόσωποί της έχουν δώσει το μήνυμα με κάθε δυνατό τρόπο πως «κάτι τέτοιο αποκλείεται». Οι αγορές δεν πιστεύουν ότι η σημερινή κυβέρνηση -ή οιαδήποτε άλλη εκ του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος- μπορεί να φέρει εις πέρας το τιτάνιο έργο που απαιτούν οι συνθήκες. Οπότε καταλήγουν στο συμπέρασμα πως πρέπει να μας πιέσουν για μια αναδιάρθρωση με τη μορφή της επιμήκυνσης, η οποία κρύβει εντέχνως στις λεπτομέρειές της και ένα σαφές «κούρεμα». Μετά θα περιμένουν μήπως και... ξυπνήσει η κυβέρνηση και ξαναπάρει μπρος το μεταρρυθμιστικό «μηχάνημα». Αν δεν συμβεί αυτό, το επόμενο βήμα θα είναι άλλη μια αναδιάρθρωση, αυτή τη φορά με γενναίο και φανερό «κούρεμα».
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment