Καθημερινή
23 Απριλίου 2011
Όταν η Βαρσοβία καταστράφηκε, το 1945, ο λαός της Πολωνίας ήταν αποφασισμένος να ξαναχτίσει την πρωτεύουσα της χώρας. Αυτό ακριβώς και έκαναν, λίγο πιο κάτω στις όχθες του ποταμού, και σήμερα οι επισκέπτες της (νέας) πρωτεύουσας μπορούν να θαυμάσουν στη «Λεωφόρο των Βασιλέων» ένα χαρακτηριστικό δείγμα των καλύτερων στιγμών του παλαιού καθεστώτος. Η μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων θα πρέπει να εύχεται με όλη της την καρδιά να μπορούσε να εγκαταλείψει την υφιστάμενη δημόσια διοίκηση, να γκρεμίσει τη γραφειοκρατία και να ξεκινήσει πάλι από την αρχή, όπως οι κάτοικοι της Βαρσοβίας. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι με το κλίμα που επικρατεί σήμερα, θα έχτιζαν κάτι καλύτερο στη θέση του σημερινού οικοδομήματος, μια γραφειοκρατία πιο αποτελεσματική και πιο καθαρή.
Εδώ και δύο δεκαετίες, τα βασικά συνθήματα που μονοπωλούν τις προεκλογικές αναμετρήσεις είναι η κάθαρση, ο εκσυγχρονισμός και η επανίδρυση του κράτους. Πουθενά αλλού, εκτός από το πρώην κομουνιστικό μπλοκ, δεν συναντά κανείς τέτοια εμμονή με τη συγκεκριμένη θεματολογία. Επιπλέον, πρώην υπουργοί και από τα δύο κόμματα παραδέχονται σε ιδιωτικές συζητήσεις τους ότι ο αριθμός των υπαλλήλων που εργάζονται στα υπουργεία θα μπορούσε να περικοπεί κατά ένα τέταρτο, ένα τρίτο, ίσως και στο μισό, χωρίς απαραίτητα να επηρεαστεί αρνητικά το επίπεδο της λειτουργίας τους. Τίποτε από τα παραπάνω δεν πρέπει να προξενεί εντύπωση: οι διορισμοί στο Δημόσιο χρησιμοποιήθηκαν κατά παράδοση για να ικανοποιηθούν τα «ρουσφέτια» σε «ημετέρους» και για να αντικαταστήσουν, με τρόπο ανώμαλο, την έλλειψη αποτελεσματικού κράτους πρόνοιας.
Στη σημερινή κρίση χρέους, καμία προσπάθεια ανάταξης της οικονομίας δεν θα επιτύχει τους στόχους της, αν δεν συνοδευτεί από δραστική ανασυγκρότηση του δημόσιου τομέα, στην οποία θα περιλαμβάνεται και ο περιορισμός των υπαλλήλων του. Εντούτοις, η υλοποίηση αυτής της ανασυγκρότησης προσκρούει στα ίδια εμπόδια που συνέβαλαν στη δημιουργία αυτού του Λεβιάθαν. Ετσι, το πρώτο κύμα μέτρων λιτότητας που εφαρμόστηκε πέρυσι περιελάμβανε οριζόντιες περικοπές για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, αντί για μια αναθεώρηση των θέσεων και των λειτουργιών που χρειάζεται να συνεχίσουν να υφίστανται και εκείνων που δεν χρειάζονται. Η υπόσχεση διαδοχικών κυβερνήσεων ότι θα προσλαμβάνουν λιγότερο προσωπικό στο Δημόσιο από εκείνο που συνταξιοδοτείται, έχει καταντήσει κακόγουστο αστείο. Ακόμη και σήμερα, κάποιοι συζητούν αν πρέπει να εφαρμοστεί πλήρες πάγωμα, ή η αναλογία μιας πρόσληψης προς πέντε αποχωρήσεις. Το πρόβλημα εντοπίζεται στο να μειωθούν οι δαπάνες, αντί να μελετηθούν οι ανάγκες και το πώς θα αυξηθεί η αποτελεσματικότητα.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment