Άσκηση ηγεσίας

του Γιάννη Πρετεντέρη


Τα Νέα
13 Μαΐου 2011

Παρακολουθώντας τον τραγελαφικό κι ασυνάρτητο δρόµο που έχει πάρει τον τελευταίο καιρό η ελληνική πολιτική, µου ήλθε στο µυαλό µια παλιά ιστορία. Θα σας τη διηγηθώ. Το 1979, σε ένα Ηνωµένο Βασίλειο που βούλιαζε στην παρακµή, τις εκλογές κέρδισε για πρώτη φορά µία γυναίκα, η Μάργκαρετ Θάτσερ. Η Θάτσερ ήλθε στην εξουσία µε ένα σκληρό πρόγραµµα ιδιωτικοποιήσεων και περιορισµού του κράτους. Η εφαρµογή του δεν προκάλεσε απλώς αντιδράσεις αλλά ξεσήκωσε όλον τον κόσµο εναντίον της.

Έναν χρόνο αργότερα, η χώρα είχε παραλύσει από τις απεργίες και τις ελλείψεις. Η κοινωνία έβραζε. Η δηµοτικότητα της Θάτσερ είχε πέσει στο 23%, αρνητικό ρεκόρ για βρετανό πρωθυπουργό. Ακόµη και ο φιλικός Τύπος τής ζητούσε να κάνει επιτέλους ένα «u-turn» – να στρίψει, δηλαδή, και να αλλάξει πολιτική. Μέσα στο ίδιο της το κόµµα, οι βουλευτές συγκέντρωναν υπογραφές για να τη ρίξουν, αν δεν έστριβε. Γίνεται, λοιπόν, το ετήσιο συνέδριο του Συντηρητικού Κόµµατος. Η Θάτσερ φθάνει στο συνέδριο αποδοκιµαζόµενη. Όρθιοι όλοι τής φωνάζουν «turn, turn!» – «στρίψε, στρίψε!».

Η πρωθυπουργός διασχίζει ατάραχη την αίθουσα κρατώντας την τσαντούλα της στο χέρι, µε αυτό το ανεπανάληπτο στυλ µικροαστής νοικοκυράς που τη χαρακτήριζε. Ανεβαίνει στο βήµα. Αντικρύζει τη φουρτουνιασµένη αίθουσα. Και τους λέει:

«You turn if you want to. The Lady is not for turning!» – «Εσείς στρίψτε αν θέλετε. Η Κυρία δεν στρίβει!».

Η Κυρία, λοιπόν, δεν έστριψε. Τσάκισε τα πανίσχυρα συνδικάτα. Κέρδισε άλλες δύο εκλογές. Κυβέρνησε συνολικά έντεκα χρόνια µε το προσωνύµιο «Σιδηρά Κυρία». Και άλλαξε το πρόσωπο της Μεγάλης Βρετανίας.

Περισσότερα