Περί υπογραφών

του Μανώλη Σπινθουράκη

Το Βήμα
19 Μαΐου 2011

Πριν από περίπου ένα χρόνο ο κακομοίρης (ούτως ή άλλως) ο Στρος-Καν είχε δηλώσει ότι με βάση την εμπειρία του ΔΝΤ, τα προγράμματά του αποδίδουν καλύτερα στις χώρες που η κοινή γνώμη τα αποδέχεται και αποτυγχάνουν πλήρως στις χώρες που η κοινή γνώμη δεν τα αποδέχεται. Ο βαθμός αποδοχής αυτών των προγραμμάτων από την κοινή γνώμη εξαρτάται φυσικά από το αν και κατά πόσο τα αποδέχονται οι πολιτικές δυνάμεις της κάθε χώρας.

Στην περίπτωση της Αργεντινής για παράδειγμα, όπου οι ρίζες του λαϊκισμού είναι βαθιές το ΔΝΤ απέτυχε. Η χώρα αυτή ατύχησε να έχει επί σειρά ετών ανεπαρκείς πολιτικούς ηγέτες ( Μένεμ, Ντε λα Ρούα,Κίρσνερ, η χήρα του) που την οδήγησαν στην καταστροφή, την πείνα και την εξαθλίωση. Το ΔΝΤ εξεδιώχθη κακήν κακώς από την Αργεντινή πριν από περίπου δέκα χρόνια και σήμερα προετοιμάζεται το έδαφος για την επιστροφή του, αφού οι αρχές της χώρας δεν είναι καν σε θέση να υπολογίσουν το ύψος του πληθωρισμού.

Αντιθέτως η Βραζιλία ευτύχησε τις δύο τελευταίες δεκαετίες να έχει δύο ικανούς πολιτικούς ηγέτες (Καρντόσο και Λούλα Ντα Σίλβα) οι οποίοι, με τη βοήθεια του ΔΝΤ, σε πρώτη φάση απέφυγαν την χρεοκοπία του κράτους και στη συνέχεια απογείωσαν την οικονομία. Η περίπτωση της Βραζιλίας είναι μάλλον το καλύτερο παγκόσμιο παράδειγμα σωστής σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης τις τελευταίες δεκαετίες.

Με δεδομένες λοιπόν τις συνταγές του ΔΝΤ, είναι σαφές ότι η επιτυχία των προγραμμάτων του εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ποιότητα των πολιτικών προσώπων και των δυνάμεων που ανά χώρα καλούνται να τα εφαρμόσουν.

Περισσότερα