Protagon.gr
23 Μαΐου 2011
Υστέρα από δεκαοκτώ μήνες στην εξουσία και ένα χρόνο Τροϊκοκρατίας, η κυβέρνηση ζητάει από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις συναίνεση και από την κοινή γνώμη ανοχή. Δεν θα ήταν κακό αν ήταν ειλικρινές. Αλλά δεν είναι. Γιατί η βάση της ειλικρίνειας είναι η αυτοκριτική. Και εδώ απουσιάζει πλήρως. Ούτε μια στιγμή δεν ακούστηκε και από κανέναν κυβερνητικό παράγοντα ότι η κυβέρνηση έκανε λάθη. Αντίθετα επιμένουν στην ορθότητα της πολιτικής τους. Αν ήταν ορθή τότε γιατί τα αποτελέσματα είναι αυτά που είναι; Και προς τι η συναίνεση αν δεν πρόκειται να υπάρξει αλλαγή πολιτικής; Αφήστε το άλλο: ο Πρωθυπουργός να ζητάει συναίνεση από τους πολιτικούς αρχηγούς και ο αντιπρόεδρός του να τους περνάει γενεές δεκατέσσερις.
Η οικονομική πολιτική οδηγείται από τη μια αποτυχία στην άλλη. Η κυβέρνηση αυτοπαγιδεύθηκε, κάνοντας κακή εφαρμογή ενός κακού Μνημονίου, στο πλαίσιο μιας κακής επιλογής προσώπων. Και εκεί που υπόσχονταν να καθαρίσει σε ένα-δυο χρόνια, τώρα που ο χρόνος συμπληρώνεται απλώς διαπιστώνει ότι βρίσκεται πιο βαθιά στο πηγάδι. Και ζητάει από τους άλλους να βοηθήσουν, για να σωθεί η οικονομία και να αλλάξει η χώρα. Αυτό είπε ο Πρωθυπουργός στο Έθνος την Κυριακή. Αυτό θα πει και στους πολιτικούς αρχηγούς. «Είναι αποφασισμένος» να κάνει ό,τι χρειάζεται. Καμία αντίρρηση. Αλλά το θέμα δεν είναι αν ο Πρωθυπουργός αισθάνεται αποφασισμένος, χαρούμενος, λυπημένος, ή προβληματισμένος. Είναι τι έκανε η κυβέρνησή του μέχρι σήμερα. Και αυτά που έκανε έχουν ένα αποτέλεσμα: μηδέν εις το πηλίκον.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment